ธรรมะกับความเหงา ตอน เทคนิคถอนใจจากความเหงา

[ขอโทษที่คิดถึง...เด็กดื้อ]

ความเหงาเป็น "ความคิด" ของใจเราเอง ที่คิดว่า "เหงา"
ใจเรา บางครั้งเป็นเพื่อนกิน คอยชวนกลุ่มความทรงจำเก่าๆที่ทำให้เราทุกข์
มาปาร์ตี้กันโดยพร้อมเพรียง ยิ่งทำให้เราเหงาจน "บ้า" ได้ง่ายๆ

แต่คนที่ใจมีสิ่งยึด คือ ทุ่นทางธรรม จะไม่เหงาเลย
เพราะเค้าจะทำงาน "กำหนดสติ" อยู่ตลอดเวลา

เป็นงานที่ไม่เคยว่าง และให้ความสุขใจ
"อุ่นใจ" กับการดำเนินชีวิตอยู่ในเส้นทางบุญ

คนในสังคมปัจจุบันมักเป็น โรคเหงา
เพราะขาดเป้าหมายในชีวิตที่ชัดเจน

เอาใจไปยึดกับคน สิ่งของ สถานภาพ
เช่น แฟน หรือความรักแบบหนุ่มสาว

ดูจากเพลง 90% ของสังคมไทย
จะเป็นตัวบิวท์ ความเหงาได้เป็นอย่างดี

การถอนใจจากความเหงาได้ดีที่สุด
คือ เติมเต็มตัวเองด้วยตัวเอง

ไม่ยึดติดอะไรนอกจากความดี มีหลักการที่ถูกต้อง

ใช้ธรรมะเป็นที่พึ่ง และทำหน้าที่ของตนให้สมบูรณ์

พร้อมกับพยายามเป็น ผู้ให้ มากกว่าที่จะเป็น ผู้รับ

ถ้าทำได้อย่างนี้รับรองว่า ความเหงา ลาหายกลับบ้านไปแบบไม่มาทำงานอีกเลย

อนุโมทนาบุญกับธรรมะดีดีจ้า สาธุ

[pui.lab]

ชีวิตนี้ไม่เคยมีคำว่าเหงา มีแต่ยุ่ง กับขี้คร้าน คำว่าเหงาก็เลยมองเห็นตัวเท่ามด