อาทิตย์ที่แล้ว มีโอกาศได้กลับไปซอยงานบวชหมู่อยู่ทางพนมไพร ร้อยเอ็ด เลยแวะไปยามเฒ่าแม่อยู่บ้านนำ
พอดีน้องชายไกล้สิเปิดเทอมแล้ว เลยชวนกันออกไปนาหว่านข้าว ผมกับน้องไถซอยกันมื่อเดียวน่าสิแล้ว
เลยได้เป็นที่มาของกระทู้นี้ เอามาเว่าสู่พี่น้องบ้านมหาเฮาฟังครับ
นาท่งนี้ตอนผมยังอยู่บ้าน บ่เคยหว่านครับ ดำเอาตลอด แต่เมื่อ 2 ปีที่แล้วเฒ่าพ่อเพินรถคว่ำ
กระดูกสันหลังหัก หมอได้เอาเหล็กดามไว้ เลยบ่อยากให้พ่อเพินเฮ็ดงานหนัก
น้องชายเพินกะไปเรียนในเมือง กลับบ้านแต่ยามวันหยุด กะบ่ค่อยได้ซอยเวียกทางบ้านปานได๋
จึงจำเป็นต้องหว่านเอาครับ เหลือไว้แต่หม่องติดโนน 2-3 ไร่ แม่เพินว่าสิดำเองว่าซั่น
เอารถไถนาเดินตาม คูโบต้า เฮานี้ล่ะครับ น้องกับอ้ายเปลี่ยนกันไถ นา 4 ไร่แล้วค่ำพอดี
มื่อใหม่กลับมาฮอดกรุงเทพ ปวดนำตนนำโตปานเอาค้อนทุบไว้ ย้อนมันบ่ได้เฮ็ดเวียกหนักมาโดนแล้ว
จัดการเปลี่ยนล้อเหล็กครับ
เฒ่าพ่อเป็นคนหว่านข้าวให้ ผมกับน้องซอยกันไถ แดดฮ้อนพอสมควรครับ
เฒ่าพ่อก่นดินอัดคันแท ย้อนหว่างเกี่ยวข้าวเพินตัดทางให้รถแก่ข้าวผ่านทาง
ยามฝนกะต้องอัดไว้คือเก่า บ่ซั่นน้ำสิใหลหนีเบิด
ยามเมื่อยกะนั่งหลบแดดไต้ฮ่มไม้ แนมเบิ่งกะตะหลูโตนเพินยุครับ ปีนี้อายุเพินกะ 44 ปีแล้ว
Bookmarks