ฟ้าบ่อาจสิกั้น ปันแบ่งแห่งหัวใจ ความฮักเจ้าคือเส้นชัย อ้ายแล่นไปทุกวันมื้อ
ยังยึดถือจริงใจหมั่น เอาสัมพันธ์ไปเติมต่อ อย่าทิ่มคำว่ารอ ไส่กระทอหัวใจอ้าย บ่หวนย้ายไปฮักไผ
แม่นสิไกลห่างไลหน้า อยู่ต่างห้วงช่วงเวลา บ่เคยพาใจอ้ายเปลี่ยน จดคำเขียนว่าฮักเจ้า ตั้งแต่เค้าที่พบกัน
ของกำนัลรางวัลให้ คือหัวใจที่อ้ายส่ง มีทางเดียวจุดประสงค์ กะคือปงไว้ให้เจ้า ทุกคำเว้าว่าฮักหลาย
ฝนสิกลายไปเป็นน้ำ ทะเลครามเป็นไอหมอก ซุมไม้ดอกเป็นหมากไม้ หัวใจอ้ายกะดั่งกัน
จากเคยฝันเป็นจริงได้ จากหัวใจที่ว่างเปล่า จากเคยแอบแนบไอหนาว มาฮอดคราวได้ฮักเจ้า อ้ายขอเฝ้าเป็นคู่เธอ...หล่าเอ่ย

* * * - - - - - - - - บ่ได้เขียนหลายมื้อ จักแม่นเป็นซ่ำได๋ ซ่อยกันพิจารณาเอาเด้อ ไผกะดายครับ ขอบคุณสำหรับคอมเมนท์ ครับ - - - - - - - - - - - * * *