เข่งปลาทู ภูมิปัญญาเริ่มจะสูญหายไป

[pui.lab]

ปลาทู เป็นอาหารของเรามาตั้งแต่มานาน สมัยตอนเด็ก วัยรุ่นตอนต้น วัยรุ่นตอนปลาย
เวลาที่เราซื้อปลาทู หรือเห็นปลาทูอยู่ในตลาดจะต้องมีเข่งคู่กันมาตลอด

ทำไมปลาทูจึงอยู่ในเข่ง ถ้าให้ฉันเดา (เดาอีกแล้ว) คงสะดวกในการนึ่งเพื่อไม่ให้ปลาเละ
นิ่มติดกัน และสะดวกต่อการขาย การจัดส่ง

หลังจากที่ฉันย้ายมาอยู่สหรัฐฯ นานๆกลับบ้านครั้งมักจะแวะเวียนตลาดสดอยู่เสมอ
เริ่มสังเกตุตลาดที่ฉันเคยมาบ่อยๆสมัยเป็นเด็กๆ บางร้านค้าก็ยังอยู่ที่เดิม เจ็กในตลาด
คนที่เคยเห็นก็ยังขายของอยู่ สินค้า ผักสดก็ยังมีเหมือนเดิม แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือเข่ง
ปลาทูจากที่เคยใช้เข่ง หันมาใช้กล่องโฟมแทนเป็นคำถามที่ยังอยู่ในใจ ถ้าให้เดา
(เดาอีกแล้ว) ราคาเข่งอาจจะแพงขึ้น แต่ก่อนเข่งปลาทูขายส่งต่อเข่งเข่งละ 1 บาท
ซึ่งรวมแล้วค่าแรง ค่าตอก ค่าเชือก สมัยนี้คงแพงขึ้นซินะ หรือว่าคนเฒ่าคนแก่หมู่บ้าน
ที่สารเข่งปลาทูเริ่มหันทำธุรกิจอื่นแทน

เข่งปลาทูที่ฉันเก็บไว้จากห้างเอเชีย



เห็นความงามและภูมิปัญญาชาวบ้าน



ครั้งสุดท้ายที่แวะเวียนห้างเดิม เข่งปลาทูไม่มีแล้ว เปลี่ยนเป็นกล่องโฟมหมือนที่ไทย



**** เหลืออีกหนึ่งเข่งอยู่ในช่องฟีท คงจะเป็นเข่งสุดท้ายซินะ