-
ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม
ยามสายลมพัดหวน
ทุกครั้งเวลา...ที่ฉันหลับตา
ฉันเห็นท้องฟ้าเป็นสีทองในใจ
ชีวิตต้องสู้ ทั้งๆรู้แต่ชีวิตต้องก้าวไป
แต่ลึกลงไปข้างใน ใจฉันไม่เคยที่จะลืม
นั่งเหม่อมองสายลมพัดใบไม้ไหว
พาลให้หวนคิดไปยังเรื่องราวในวันวาน
นับตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันเซิร์ชผ่านเขามา
ฉันเคยเห็นบ้านมหาในยุครุ่งเรือง...
สายลมพัดใบไม้ปลิวไปกลางสายลม
ฉันรู้สึกขม อมหวานเมื่อคิดย้อนเวลา
ฉันเคยหลงรักบ้านมหา เคยคลุกคลี
แม้วันนี้ฉันยังรู้สึกเหมือนเมื่อวันวาน
กฎการส่งข้อความ
- You may not post new threads
- You may not post replies
- You may not post attachments
- You may not edit your posts
-
กฎฟอรั่ม
Bookmarks