มาเว่าปานรักครั้งแรกแท่น้อ.........อืมม........พึ่งเข้าใจว่าเด็กช่างนะเขารักจริง..........กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ ฅนภูไท
มาเว่าปานรักครั้งแรกแท่น้อ.........อืมม........พึ่งเข้าใจว่าเด็กช่างนะเขารักจริง..........กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ ฅนภูไท
สาวอิสานกะเคยหักคือกัน เเต่สุดท้ายเราก็คิดได้ ว่า.. คนที่น่าเสียใจมากที่สุด ควรจะเป็นเข้าคนนั้นไม่ใช่เรา ..เพราะเขาได้เจอคนที่รักเข้าจริงๆเเล้วเเต่เขากลับรักษามันไว้ไม่ได้ ทั้งที่การเกิดมาครั้งหนึ่งจะมี คนรักจริงๆสักกี่คน ..ขนาดตัวเราเองยังหาไม่เจอเลย
=>> เดินทางบ่สุดเส้น อย่าถอยหลังให้เขาเหยียบ ตายขอให้ตายหน้าพุ้นเขาสิเอิ้นว่าหาญ <<=
ความอกหัก....เป็นสิ่งที่คนมีรักทุกคนกลัวที่สุด
แต่เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้นแล้วโดยไม่อาจแก้ไขได้
มันทำให้เกิดความรู้สึกเจ็บปวดและทรมานอย่างที่สุด
สำหรับบางคนที่จริงจังกับความรัก...แต่กับคนที่ไม่จริงใจ
มันก็เปนแคเพียงเรื่องขำ ขำ แค่นั้นเอง...
แต่สำหรับเราแล้ว มันทำให้เจ็บปวดเจียนตายเลยทีเดียว
อกหักดีกว่ารักไม่เป็นนะจะบอกให้
รู้ว่ารักแล้ว อกหัก ก็ดีใจที่ได้บอกให้รู้ ว่า รักนะ เจ็บก้ยอกช้ำก็ทน
เหยียบย่ำความรู้สึกกันมากเกินไป
เป็นคนมีหัวใจ---ไม่ใช่อิฐไม่ใช่หิน---
ไม่รักไม่เป็นไรปล่อยหัวใจให้โบยบิน
คำว่ารักมันสูญสิ้น---ก็เพราะคนอย่างเธอ---
เก็บกดความอดทนไว้จนสุดกลั้น
ล็อคกุญแจความไหวหวั่น---ไม่ผูกพัน---ไม่พร่ำเพ้อ---
เงยหน้ามองฟ้า--เช็ดแก้มเปื้อนน้ำตา---ของคนหลงละเมอ--
และจะย้ำตัวเองไว้เสมอ---ว่าฉันไม่มีเธอ---อีกต่อไป
คงจะถึงเวลาแล้วซินะ..
ที่จะเช็ดน้ำตาให้แห้งหาย
ความเจ็บปวดที่มีมันมากมาย
จะเป็นเพียงฝันร้ายที่ผ่านไป
......................
...เปลี่ยนมาเป็นฉันคนใหม่ในวันพรุ่งนี้
พร้อมที่จะยืนได้อย่างดีไม่หวั่นไหว
หากน้ำตาจะกลับมา..รินรดหัวใจ
แต่นั่นต้องไม่ใช่...เพราะใครคนเดิม
เธออาจจะไม่รู้และยังสงสัย
ว่าทำไมฉันถึงต้องทำอย่างนี้
ทำเพื่อเธอได้ทุกอย่าง แม้ว่าเธอนั้นไม่เคย หันมามองเลยสักที
สักวันหนึ่ง เธอคงจะเข้าใจนะคนดี ว่าฉันคนนี้คิดอย่างไร
ก็ไม่คิดนะว่าจะเป็นใครคนนั้น
ขอเพียงแค่ฝัน ต่อไปจะได้ไหม
ได้รักเธอออยู่ตรงนี้ฉันก็พอใจ
ไม่ว่าคนที่เธอรักนั้นเป็นใคร ฉันก็ขอรักเธอตลอดไป ได้ไหม..คนดี
แม้นอกหักแต่ยังรักเขาอยู่
แค่ให้รู้ว่าเรารออยู่ไม่ไปไหน
แค่อยากแคร์อยากดูแลแม้เธอไกล
อยากจะรักเธอต่อไปแต่ใจเธอไม่เอา
เพราะกลัวใจใครคนนั้นมันอาฆาต
ไม่บังอาจแย่งเธอคืนฝืนใจเขา
ยอมอกหักเจ็บมากนักหัวใจเรา
เจ็บปวดร้าวเข้าในใจเพราะใครกัน
หยดน้ำตา หยาดลง ที่ตรงแก้ม
เคยหยาดแย้ม แต่ไม่อาจ เหมือนคาดฝัน
เมื่อมีรัก ความเขลาเบาปัญญาก็เท่ากัน
ที่รักนั้น มันช้ำชอก เพราะบอกรัก
Bookmarks