เพื่อนสมาชิคบ้านมหาทุกๆท่านครับ ผมได้ไปที่ร้านขายหนังสือแห่งหนึ่งบังเอิญไปเจอหนังมรดกอิสานจึงได้หยิบมาเปิดอ่านดูปรากฏว่าเป็นภาษาอี่สาน คล้ายกับเป็นคำผญา ในเนื่อหานั้นเป็นคำสอนในทางธรรมะ เห็นว่าน่าจะเป็นประโยชน์มากสำหรับเพื่อนสมาชิค ชาวอี่สานบ้านมหา ผมจึงอยากจะนำเอาสิ่งที่มีคุณค่านี้มาถ่ายทอดให้ท่านทั้งหลายได้อ่านจนกว่าจะจบเล่ม โดยจะแยกเป็นหมวด ๆไปดังนี้
เผยความในใจผู้เขียน
ความในใจอยากสิเอื้อน เขียนออกเป็นหนังสือ
ถือเป็นเพียงหนังหา ย้อนว่าเป็นภาษาเว้า
อภัยเด้อเมธาเจ้า ฝูงแตกฉานภาษาศาสตร์
เทื่อผิดพลาดวาทข้อ ขอความพลั้งเป็นยอดครู
คนที่เก่งรอบรู้ นิรุกติศาสตร์ในโลกา
แม่นเจ้าของภาษา บ่อื่นไกลสิใด๋จ้อย
เมื่อสิเรียงสำนวนถ้อน เขียนเป็นเสียงโพดแสนยาก
ภาคอี่สานข้อยเจ้า อัษรเค้านั้นบ่มี
แนวพาแต่งได้เทื่อนี้ หนีบ่รอดอัษรไทย
ให้ถือเป็นธรรมดา อย่าว่าเฮียมผู้เขียนด้อย
อาจสิเฮียนมาหน่อย หือจั้งใด๋บอกบ่ถืก
ส่ำปากกืกพ้อห้อแบงค์ อาศัยซี้เด่แต่มือ
สิเอาคำเก่าเก่าฮื้อ มาพือแต่งแปลงสาร
ย่านลูกหลานเกิดภายลุน สิขุ้นเคืองสำเนียงเค้า
ชาวอี่สานสมัยนี้ ภาษาเดิมเริ่มเข้าป่า
การศึกษาเด่นก้าว พากันเว้าตั้งแต่ไทย
เฮียมผู้เขียนจั้งขอใช้ ข้าวจ้าวแน่ข้าวเหนียวนำ
ฮ่าเสียคำแต่เดิมมา อย่าด่าเด้อบูฮานเอ้ย
อ่านเผยความในใจแล้ว ความตำอิดอย่าลืมอ่าน
ตามด้วยหมวดภาษิตสาร ตรวจทานซ้อยผู้ข้าบ้างเทื่อบกหว่างโปรดแก้ไข แด่ถ่อน
อย่าลืม ติดตามตอนต่อไป นะครับ
Bookmarks