บอกตามตรงว่าหลงเธอในครั้งแรก
แต่ก็แยก ส่วนหัวใจไม่ให้ถลำ
ด้วยระแวง แคลงใจใน สิ่งที่ทำ
จึงไม่ล้ำ ลึกลงไปให้จิตระอา

วัน เวลาที่ผ่านไปเป็นอดีด
เหมือนลอยขีดในธาราน่าอดสู
เพียงรู้จักสนทนาพาชื่นชู
แต่ก็ดูช่างน้อยไปในวันวาน

หากจะถามว่าดีใจนั้นใช้แน่
ถึงเป็นแค่เพื่อนใจในยามเหงา
สร้างความสุขให้แก่กันนั้นไม่เบา
เพราะว่าเราเข้าใจกันนั้นความจริง

ความเป็นเพื่อนที่ดีนั้นมีไว้เถิด
แล้วจะเกิดเป็นกำไลให้ดอกผล
ยามมีทุกข์เอื่อมระอาในกมล
ยังมีคนช่วยปลอบใจให้บรรเทา

การที่ฉันนั้นยอมรับในทุกเรื่อง
ไม่ขุ้นเคืองในฤทัยให้หมักหมม
ในส่วนลึกของฉันนั้นยังชื่นชม
ว่าเธอสมเป็นคนดีวจีงาม