การยอมรับ

[โป้ยก่าย]

บอกตามตรงว่าหลงเธอในครั้งแรก
แต่ก็แยก ส่วนหัวใจไม่ให้ถลำ
ด้วยระแวง แคลงใจใน สิ่งที่ทำ
จึงไม่ล้ำ ลึกลงไปให้จิตระอา

วัน เวลาที่ผ่านไปเป็นอดีด
เหมือนลอยขีดในธาราน่าอดสู
เพียงรู้จักสนทนาพาชื่นชู
แต่ก็ดูช่างน้อยไปในวันวาน

หากจะถามว่าดีใจนั้นใช้แน่
ถึงเป็นแค่เพื่อนใจในยามเหงา
สร้างความสุขให้แก่กันนั้นไม่เบา
เพราะว่าเราเข้าใจกันนั้นความจริง

ความเป็นเพื่อนที่ดีนั้นมีไว้เถิด
แล้วจะเกิดเป็นกำไลให้ดอกผล
ยามมีทุกข์เอื่อมระอาในกมล
ยังมีคนช่วยปลอบใจให้บรรเทา

การที่ฉันนั้นยอมรับในทุกเรื่อง
ไม่ขุ้นเคืองในฤทัยให้หมักหมม
ในส่วนลึกของฉันนั้นยังชื่นชม
ว่าเธอสมเป็นคนดีวจีงาม

[โป้ยก่าย]

ฉันอกหักตามระเบีนบเรียบร้อยแล้ว
เหลือแต่แววสังเวชซากเศษหวัง
ธงปราชัยชักปราดขึ้นพาดบัง
ความจริงจังทั้งสิ้นจึงเฉื่อยชา

สายสวาดขาดลงจุตตรงนี้
ความหวังคลี่คลายลงจากหลงไหล
พลังรักลดตามความเป็นไป
พันธะใจจึงสะดุดหลุดลอยลง

เสียดายเอยเคยหวงอ้อมทรวงอุ่น
หมดละมุนเมื่อขาดปารถนา
เสียดายฝันอันสวยด้วยศรัทธา
หมดคุณค่าฝันค้างร้างคนครอง

[โป้ยก่าย]

สิ่งซึ่งหาไม่ได้ในคำพูด
ซึ่งพิสูจน์ไม่ได้ในเหตุผล
ทั้งคิดเอาไม่ได้ในใจคน
เราจะค้นไม่ได้ในการพบ

และเรากล่าวไม่ได้ไม่มีอยู่
เพราะสำแดงให้ดูอยู่ไม่จบ
ว่ามีอยู่ก็ไม่ได้เพราะไม่ครบ
มันไม่หลบแต่เร้นพร้อมเป็นไป

เมื่อสระน้ำไร้ฝ้าเริ่มปรากฏ
เมฆสวยสดจึงสะท้อนซ้อนเงาใส
เมื่อสระน้ำใสสนิทเหมือนจิตใจ
สิ่งเหล่านี้ก็มีได้เหมือนไม่มี

สิ่งรอบข้างยังคงอยู่ตรงนั้น
เราให้มันเป็นนั่นมันเป็นนี่
จิตไม่พ้นพันธนาทั้งตาปี
ไร้นาทีถ่องแท้แลเป็นจริง

[หนูป่าน]

แม้นอยู่ค่ะ ถ้าคนเฮาฮู้จักยอมรับความจริงโลกนี่กะคงบ่วุ่นวายดอกค่ะ....