เป็นมนุษย์ สุดนิยม เพียงลมปาก
จะได้ยาก โหยหิว เพราะชิวหา
แม้นพูดดี มีคน เขาเมตตา
จะพูดจา จงพิเคราะห์ ให้เมาะความ
จะว่าขม ขมอะไร ในภิภพ
ไม่อาจลบ บรเพ็ด ที่เข็ดขม
ถึงดาบคม ก็ไม่สู้ อารมณ์คม
จะว่าลม ลมปาก นี้มากแรง
อันขมอื่น ดาษดื่น หลายมื่นหล้า
รสไม่กล้า เหมือนขม ลิ้นคมแหลม
รสลิ้นคม ขมเจ็บ ที่เหน็บแนม
เข้ารอนแรม หมักหมม อกตรมตรอม
แม้หวานอื่น ดาษดื่น หลายมื่นแสน
ไม่เหมือนแม้น คำขาน ที่หวานหอม
รสคำหวาน หวานหวน ชวนประนอม
สามารถน้อม จิตร้าย ให้กลายดี
Bookmarks