[wma=380,70]http://kruaesrip.googlepages.com/seeyouface.wma[/wma]
เบิ่งเข็มนาฬิกาย้าย หมุนก่ายบอกเวลา แต่หัวใจอ้ายนั่นนา เทียวหมุ่นหาแต่นำเจ้า
มะซ่างเหงาเอาฮ่าย ถ้าหลายมื้อบ่พ้อเผิ่น คิดฮอดเจ้าเหลือเกิน คือจั่งเหินห่างหน้าพอปานฟ้าห่างกับดาว
ยามคิดฮอดจ้าว จ้าว มื้อแสงดาวเงียบมิดหมี่ ได้เบิ่งฟ้ายามราตรี มีแสงจันทร์เป็นหมู่อ้าย พอคลายเศร้าแต่ละวัน
คิดถึงกันแน่บ้อหล่า คือเป็นฮ่ายแท้หน๋า ในนาวาใจหัวใจพี่ โอ้น้องหล่าคนดี รำคาญพี่ซ้ำบ้อเจ้า ยามอ้ายเว้าบาดจ่มหา
ยามว่าขอเห็นหน้า เจ้าอย่ามาเบ๋ปากไส่ ใจประสงค์จากชาย คือได้หมายพ้อเจ้า มื้อเฮานั้นดอกห่างไกล
คิดว่าทานคนไฮ้ เด้อคนไคอ้ายเว้าต่อ อ้ายบ่มีดอกน้อ เจตนามานั่งเฝ้า กวนใจเจ้าหากฮักไผ
แม่นผู้ได๋กะตามจ้อ เว้านำอุ่นคุณคนสวย แม่นร่ำรวยผู้ตามหา ปราถนาแต่นางน้อง
อ้ายผู้คองคอยถ้า คอยสบตาเมื้อหล่ะหน่อย สบตาเพียงเล็กน้อย เป็นยาต้อยแก้ป่วยใจ
วาสนาคนไฮ้ มันต้อยต่ำคือตอ มาเป็น กอขอคอ บ่พอเป็นเห็นคุณค่า
นาฬิกาหัวใจอ้าย บ่เคยย้ายหรือเปลี่ยนที่ คอยแต่เบิ่งท่าที มีบ่น้อคิดถึงอ้าย ให้ตายทิ่มหรือจั่งได๋
หรือซอกใจของเจ้า ลักเอาไผมาไว้เอ่ย บ่ขอคำเฉลย บ่สนเลยดอกอ้าย ขอกายหน้าถ้าเบิ่งแยง
พอมีแฮงยามเห็นเจ้า พอกินข้าวแซปจักหน่อย ฮู้ว่าสูงสุดสอย ได้เพียงหล๋อยเบิ่งหน้าเจ้า กะบุญล้นตั๊วพี่ชาย
Bookmarks