ให้ธรรมชาติเยียวยารักษาไข้

[thaprawee]

ฝากฝนที่ซัดสาด

ฝากเวิ้งหาดและโขดหิน

ฝากสายน้ำและพื้นดิน

ฝากคนสิ้นแรงใจไปเยี่ยมเยือน

กายที่ล้าแรงที่โรยใจโหยอ่อน

งานที่หนักทับซ้อนซ่อนปมเงื่อน

มันรุมสุมกระหน่ำซัดซ้ำเตือน

จำพักเลื่อนผละงานมาเติมไฟ

ให้ธรรมชาติเยียวยารักษาไข้

เสริมเติมไฟเคี่ยวให้เป็นใจใหม่

เป็นใจกล้าใจแกร่งที่แรงไว

สรรค์ศรัทธาที่ยิ่งใหญ่กายกรำงาน

ยินคลื่นอ่อนโยกหยอกหลอกโขดเขิน

ฟังแล้วเพลินผ่อนคลายหายฟุ้งซ่าน

ตะวันเย็นแนบน้ำอำลาวาร

หมอกค่ำก็โรยม่านทะมึนมา

ลมฝนแผ่วเนื้อจึงรู้หนาว

ฝนเม็ดพราวต้องแสงเทียนมาต้องหน้า

ไอฝนไอชื่นชื้นดวงตา

จักให้ไหลลงเปียกศรัทธาของดวงใจ

ล้อมชีวิตด้วยธรรมชาติ

ล้อมวงพอสาดแสงเทียนไหว

ล้อมวงพอมือที่เอื้อมไป

ล้อมวงล้างใจให้สู้ทน

ให้ราตรีที่เคล้าฝนกระหน่ำบ้าน

ให้ลมดึกโลมผ่านกะไอฝน

ให้หาดหินดินทรายสายน้ำและผู้คน

เป็นหนึ่งเดียวเคี่ยวปนกับดวงใจของศรัทธา

**********************************

แด่การจรไกลอีกครึ่งหนึ่ง
ทุกสรรพสิ่งที่พึงมี

[สาวบ้านนา]

กวีธรรมชาติ จิงๆเป็น นักพเนจร ป่าวคะ?เพราะดีอีกแบบ ได้บรรกาศดี