อยากจะลืมเธอวันนี้นั้นมิใช้ง่าย
อยากจะคลายความรักลงคงหนักหนา
อยากจะไปไกลจากเธอให้พ้นตา
ก็มิกล้ากลัวชีวาต้องสิ้นลง
อยากจะลืมเขาคนนั้นทำฉันเจ็บ
เหมือนดังเล็บทิ่มแทงลงตรงใจฉัน
ยิ่งคิดมากยิ่งเจ็บปวดแทบจาบัลย์
แต่ใจฉันนั้นยังลืมเธอไม่ลง
อยากจะลืมเธอวันนี้นั้นมิใช้ง่าย
อยากจะคลายความรักลงคงหนักหนา
อยากจะไปไกลจากเธอให้พ้นตา
ก็มิกล้ากลัวชีวาต้องสิ้นลง
อยากจะลืมเขาคนนั้นทำฉันเจ็บ
เหมือนดังเล็บทิ่มแทงลงตรงใจฉัน
ยิ่งคิดมากยิ่งเจ็บปวดแทบจาบัลย์
แต่ใจฉันนั้นยังลืมเธอไม่ลง
จงเอาชนะในความยาก มิฉะนั้นความยากจะชนะท่าน
เธอเสียใจเหตุไฉนใครเขาทำ
เธอเจ็บช้ำใครมาทำให้เหินห่าง
เธอร้องไห้น้ำตาได้ไหลเป็นทาง
เธออ้างว้าวในดวงใจใครเขาทำ
ขอปลอบใจอย่าร้องไห้เสียใจเลย
โอ้ทรามเชยอย่าได้เอ่ยว่าใจช้ำ
อย่าร้องไห้เศร้าเสียใจอย่าได้ทำ
เธอเจ็บช้ำคนใจดำกลับหนำใจ
ห่างเหินเหินห่างและห่างเหิน เหมือนกับเดินคนเดียวเปลี่ยวใจแสน
ช่างหดหู่ดูไม่ดีมีขาดแคลน คนไร้แฟนแสนเหงาเศร้าฤดี
ช่างโดดเดี่ยวเดียวดายเหมือนตายจาก โลกที่รักสุดสวยรวยแสงสี
ดูหมองเศร้าเงาดำครอบงำมี เป็นแสงสีเทาดำหมองคล้ำคลุม
[*] สื่อบันเทิงที่นำมาให้รับชม รับฟังเป็นเพียงตัวอย่างเท่านั้น หากท่านชื่นชอบ สื่อใด โปรดซื้อสินค้าลิขสิทธิ์
[*] เกี่ยวกับลิขสิทธิ์
[*] ทำเนียบกองทุนเว็บไซต์ บ้านมหา
สวัสดี..ไก่น้อย...สาวบ้านนาโป๊ยก่าย บ่าวเซียง ดาวเหนือบ่าวพรรณา....
อืมเข้ามาอ่าน....บทกลอนห่างเหิน.....ซึ้งๆเพราะๆ...ก็มีหลายเหตุผลเนาะ ความห่งเหินกะด๋าย..
........อยากแต่งนำอยู่หั่งเวลาหน่อยมาอ่านซื่อๆ.....มาให้แต้ม..นำ..
.......................................................
คำพูดใดๆในวันเก่าก่อน
ไม่ใช่บทละครในความเพ้อฝัน
คำสัญญาใดๆมีต่อกัน
คงไม่มีวัน....จางเลือนจากความทรงจำ
เพียงแต่ว่า.....สองเราห่างเหิน
จากเพราะการเผชิญ...เดินจรย้ำ
ไม่ใช่ว่าสองเราต่างมีกรรม....
แต่ฉันทำ...ก็เพราะเธอ....
ฝนเริ่มซา....ลาเม็ดร่วง
ลมทั้งปวง...หน่วงหนักเสมอ
ฤดูกาลผ่านไป..ใจยังเพ้อ
มิพลั้งเผลอเลอ..ลืมเธอหรือนอกใจ
การกระทำ ที่เธอให้ ใจห่างเหิน
เหมือนเริ่มเดิน เผชิญทาง ที่ร้างเปลี่ยว
เขาคนดี ที่จากไกล ไม่แลเหลียว
ใจห่อเหี่ยว โดดเดี่ยวใจ ในชะตา
นับจากนี้ ระยะทาง ต่างกันเกิน
เธอห่างเหิน หมางเมินไป เหตุใดหนา
หรือว่าหน่าย พ่ายรักแล้ว แจวจากลา
วันเวลา จึงต้องต่าง ทางร่วมเดิน
*(๏?ิ_?ิ๏)* เมื่อตะวันนิทรา ฟ้าจะรอพบจันทร์ ฉันจะฝันถึงเธอ *(๏?ิ_?ิ๏)*?W?lcom? T๐ Baanmaha.Com?
แม้กายห่างแต่ใจยังเคียงชิดใกล้
อยู่ในใจไม่ลืมเลือนเปลี่ยนแปลผัน
ยังคิดถึงยังห่วงหาทุกคืนวัน
ยังยึดมั่นเธอคนเดียวในหัวใจ
จากวันนี้เราต้องมีในวันหน้า
กาลเวลาแม้เนิ่นนานผ่านเวียนหมุน
แต่ความรักยิ่งนานวันยิ่งเพิ่มพูน
รอไออุ่นวันกลับมานะคนดี
จงเอาชนะในความยาก มิฉะนั้นความยากจะชนะท่าน
อยากบอกตัวเองว่าเราแค่ห่างกัน
สองใจนั้นมั่นในรักหนักแน่นหนา
แต่ทำไมใจไม่ตามอย่างจินตนา
คงแอบเหงาปานว่าแทบวางวาย
.....................................................
การวางตัวสองเราคือความห่าง
ดูยิ่งร้างลาไปไกลห่างหาย
หรือเพียงฉันแค่คนเดียวที่เดียวดาย
เฝ้ารําไรใฝ่ถวิลมิสิ้นเยื่อใย
....................................................
การจะลืมใครสักคนอาจไม่ยาก
เพียงอยากจะจดจำคนที่ใจบอกว่าใช่
ไม่อยากลืมความรู้สึกที่ค้นหามาแทบตาย
คงเก็บเอาไว้แม้ต้องเดียวดายห่างไปก็ตาม
ยิ่งห่างไกลใจจริงยิ่งอยากใกล้
ยิ่งจากไกลใจจริงยิ่งคิดถึง
ยิ่งได้รักฝากให้ใจยิ่งคำนึง
ยิ่งทำซึ้งยิ่งคิดถึงจึงฝากมา
รักกันมากใจไม่อยากจากไกลห่าง
รักเริ่มจางต่างเฉลยเอ่ยถามหา
รักเสมอเพราะรักเธอตลอดเวลา
รักไร้ค่าหากว่าต่างห่างเหินกัน
ยิ่งหักใจ ไม่ให้คิด ยิ่งติดขัด
ยิ่งอยากตัด ปัดเธอไป ใจยิ่งช้ำ
ยิ่งอยากลบ ลืมรักหมดยิ่งจดจำ
ยิ่งถลำ ทนกล้ำกลืน ฝืนเฝ้ารอ
ยิ่งห่างเหิน เดินห่างมา น้ำตาริน
ใจถวิล โผบินไกล ให้ใจท้อ
โอ้ใจเจ้า เค้าห่างรัก ยังจักรอ
เกินจะง้อ รอแต่เขา เราต่างเดิน
*(๏?ิ_?ิ๏)* เมื่อตะวันนิทรา ฟ้าจะรอพบจันทร์ ฉันจะฝันถึงเธอ *(๏?ิ_?ิ๏)*?W?lcom? T๐ Baanmaha.Com?
Bookmarks