กอดลาดิวสักครั้งจะได้ไหม
ก่อนที่เธอจะไปห่างไกลฉัน
กอดดิวไว้หนึ่งนาทีที่ขอกัน
ก่อนถึงวันอำลาจักมาเยือน

ดิวไม่ได้ร้องไห้
แต่เจ็บตรงหัวใจดุจใครเฉือน
เหมือนมีมีดกรีดใจย้ำให้เตือน
ว่าลืมเลือนกันแล้วไม่แคล้วลา

จูบลาดิวครั้งจะได้ไหม
เป็นรางวัล ปลอบใจ หน่อยเถิดหนา
เคยชิดใกล้ เคียงคู่ อยู่กันมา
ถึงคราวลา จำตัดใจ ไม่ฝืนกัน

ก่อนจะลาจากกันในวันนี้
ขอคนดีอย่าทำให้ใครโศกศัลย์
จงสัตย์ซื่อมั่นคงซื่อตรงกัน
อย่าแบ่งปันทำให้เขาเศร้าโศกตรม

อย่าให้เป็นเหมือนดิวในวันนี้
ทุกข์ฤดีแทบดับดิ้นสิ้นสุขสม
อยู่กับรอยอาลัยใจระทม
ทุกข์จ่อมจม คือรางวัล....ฉันคนแพ้