สำเนียงพื้นชนเมืองแต่เก่า เดิมดาเค้าปางผุ้นแต่หลัง
มรดกมูลมังแต่ดนมาพี้ ตั้งแต่กี้มีหลามาแก่ง
แปงปูนเบื้องกอกยาก้อมหมากพลู หว่าซิงซู้เกี้ยวหว่าพาราสี
ธรรมเนียมมีฝ่ายชายหมายเจ้า สาวจาเว้าโอนอ่อนซอนแลน
เสียงซุงแคนหนี่นันกันกุ้ม บ่าวสาวหุ่มลงข่วงควงเวร
ส่อยกันเข็นแต่งทอกอฝ่าย จนเดือนค่ายบายแคนมาเป่า
มือหนีบเต้าแอวเจ้าหย่าวแคน จี่แล่นแจ้นสุดสะแนนลายใหญ่
ติดโป้ซ้ายบายก้นผู่สาว เดิ๋กแฮ่งห่าวลัดท่งลัดท่ง
ก่อนสิโค้งส่งสาวเมือนอน เดิ๋กออนซอนหมาหอนแมวหม่าว
ฟ้าวหล่าฟ้าวซุมผู่บ่าวหิวนอน แสนออนซอนอ่อนเยาว์คราวกี้
มาบัดนี้เหินห่างวางป๋า ภูมิปัญญาลืมไลไขป่อง
บ่มีหม่องขานเว้าเหล่าลืม แอบอิงปลื้มจังกึมแดเกี่ยว
ปายต้นเสี่ยวมูลพ่อบ่เติม หัวต่าเริ่มเข่าท่าพาที
ทิดคำศรีเลาพาจาหว่าน ศรีสะท้านลือซาปรากฎ
บริบทดั่งปราชญ์หยาดฟ้า ภูมิแก่กล้าหลงเหลือเผื่อแผ่
ดีคักแท้ก่ะบองก้อมคู่โฮง ผ่าโสร่งแพรไหมผืนใหม่
พับเพียบไว้ห่อในกำมะหยี่ ปัญญามีแวนดีเหลือล้ำ
หลายปีย่ำเทียวหล่ำแลหลิง โลกบ่จริง(โลกเสมือน)แต่งแปงเอาไว้
ออนไลน์อ้อนออนซอนสาวหนุ่ม กลายเป็นจุ้มผญาเจ้าแตกแหนง
สุขหม่วนแม้งแจงตอบขานไข บอร์ดผญาภายในมีไว้ตอบอ่าน
เป็นเดิ่นบ้านมหาฯเจ้าต่อเติม คุณูปการเริ่มผายโผดยอคุณ
เป็นหยั่งบุญต่อเฮาซาวฮ้อย ซุมยังน้อยดรุณเยาว์เถ่าแก่
อย่าสุลืมแท้แท้กกต้นบ่อนปาย หั่นหนั่นเด๋อ...หั่นหนั่นเด่อ...ตึ้ง..ตึ้ง..
********
"มือกำเต้าแอวจ้งส่งแคน"...อันนี้ต้องขอให้ท่านอาจารย์ศรีสะท้านมาสาธยายลักษณะอาการ
เพราะท่านเป็นหมอลำฝ่ายแคนครับ
"ติดโป้ซ้ายบายก้นผู่สาว"...บ่ได้หมายถึงการหยาบโลนหรือทะลึ่งตึงตังแต่อย่างใด
เป็นการหยอกเหล่นกันระหว่างหมอลำกับหมอแคนเพื่อให้บรรยากาศสนุกสนาน
หม่วนซื่นโฮแซว..แล้วสิตามด้วยการกล่าวคำสอยในแบบต่างๆตามสถานะการณ์
ขอขอบพระคุณท่าน วมต.และทีมงานบ้านมหาฯที่ทำให้มีสิ่งนี้เกิดขึ้น
และจะลืมเสียมิได้ครับพี่น้องชาวบ้านมหาฯทุกท่านที่หลากหลายอาวุโส
ครูบาอาจารย์ ทหารตำรวจ นิสิตนักศึกษาน้องหนุ่งคนรุ่นใหม่ที่ยังมีความสนใจ
ใฝ่ศึกษาเพื่อส่อยกันสืบสานไว้ให้จนนานเท่านาน
อ้างข้อความนี้
Bookmarks