ฮ่วย..เอื้อย จอนฟอนคึดใด๋ เฮาคือเฮ็ดจั๊งสั้นน้อบาดนี่ อิๆๆ
ฮ่วย..เอื้อย จอนฟอนคึดใด๋ เฮาคือเฮ็ดจั๊งสั้นน้อบาดนี่ อิๆๆ
อิอิ คิดคือกัน อิอิ
กอดบ่อุ่น กะจุดไฟใส่ซั่นแล่ว เอิ๊กๆ
ล้มแล้วฟื้นยืนสู้ชูช่อใหม่ เพราะต้นยังสดใสผลิใบเขียว
ลุกขึ้นต้านลมฝนต้นเป็นเกลียว รากยึดเหนี่ยวซับซ้อนกับพื้นดิน
เอ๋าคือสิจุดไปใส่น้อบาดนี่ หนักกั่วเก่าเด้อ บาดนี่ อิๆๆกระทู้ต้นฉบับโดยคุณ ♥ผู้ก่อการรัก
พี่แมกซ์ ใจร้ายยยยยยยยยย อิอิ
อิอิ ไหม้คั่ก ๆ บาดทีนิ...น้องสิดับไฟให้ดอกบาดอุ่นแล้ว...อุ้ยส์ ๆๆ คิดอะไรออกไป....
เว่าถืกหละตั่วอยากอุ่นกะไปผิงไฟนั่นตั่ว คิคิคิ
เว้าอีกกะถูกแอกเด๊เนี่ย อิอิ
กลางวันฝน คนก็ยังหนาว.......................
...เปรียบแม่เช่น โคมทองของชีวิต
ช่วยชี้ทิศ ช่วยนำทาง ช่วยสร้างสรรค์
ให้ความรัก ให้ความรู้ ชูชีวัน
ลูกจึงมั่นกตัญญูบูชาคุณ..........เพื่อแม่ แพ้บ่ได้
คืนฝนพรำช้ำรักตระหนักว่า สองสัญญาต่างใจทำให้หวน
กอดพรอดพร่ำรำร่ายกายรันจวน หากทบทวนสัญญาคืนฟ้าพรำ
..................หยดที่ฝนโปรยปรายในสายฟ้า เหมือนเทวาเป็นใจให้ชื่นฉ่ำ
.................สัญญารักสัญญาใจเพ้อลำนำ ที่ต้องจำสัญญามั่นในว้นคืน
มาวันนี้ฝนโปรยโรยลงเม็ด ใจแสนเข็ดยังจำทำใจฝืน
ลืมสีญญาคาใจเมื่อวานซืน ขอส่งคืนสัญญา "ฟ้าฝนพรำ"
...................ขอเพียงให้คืนนั้นเป็นอดีต ขออย่ากรีดแผลเก่าให้ลึกช้ำ
...................ขอเพียงใจหวนคิดการกระทำ ขอเพียงจำคำสัญญา"ว่าเจ้าลืม"......
............................................................................หมาน้อย
กฎการส่งข้อความ
อ้างข้อความนี้
Bookmarks