หากชีวิต เปรียบเป็น เช่นกระดาษ
รอยเขียนวาด ถูกแบ่งชิ้น สิ้นสงสัย
เพราะบรรจุ ทุกอย่าง ทั้งกายใจ
สิ่งที่ได้ คือว่างเปล่า เหงาเงียบทรวง
มีความรัก มีความหวัง มีความเศร้า
สุดปวดร้าว ไยเธอ จึงเมินเฉย
อยากขอโทษ อยากบอกรัก เธอจังเลย
สุดเอื้อนเอ่ย เผยความใน ใจร้อนรน
หากมีฤทธิ์ เสกได้ ดังใจคิด
จะดลจิต ให้ยอดรัก หวนคืนหา
เพียงอยากพบ อยากยินเสียง จำนรรจา
อยากสบตา คอยอิงแอบ แนบใจเธอ
หรือจากนี้ คงไม่มี วันดังกล่าว
ชีวิตเศร้า คงต้องแกร่ง ดั่งหินผา
จะเข้มแข็ง มิงอนง้อ ขอเวลา
เก็บน้ำตา รักษาใจ ให้เหมือนเดิม

อ๊อด