ถ้าคนเราย้อนเวลากลับมาได้ คงไม่มีใครอยากย้อนกลับไปที่เก่า โดยเฉพาะที่ที่มีแต่ความปวดร้าว ทุกเรื่องราวอยากให้ว่างเปล่าหายไป ในบางครั้งอยากลืมให้หมด... อยากปลดเรื่อง ทุกเรื่องให้ห่างหาย แต่เราก็ไม่อาจทำได้... อยากลืมเท่าไหร่ใจก็ยิ่งจดจำ.....
ถ้าคนเราย้อนเวลากลับมาได้ คงไม่มีใครอยากย้อนกลับไปที่เก่า โดยเฉพาะที่ที่มีแต่ความปวดร้าว ทุกเรื่องราวอยากให้ว่างเปล่าหายไป ในบางครั้งอยากลืมให้หมด... อยากปลดเรื่อง ทุกเรื่องให้ห่างหาย แต่เราก็ไม่อาจทำได้... อยากลืมเท่าไหร่ใจก็ยิ่งจดจำ.....
เจ็บตรงไหน ปวดตรงไหน ใคร่อยากถาม
หากเจ็บตาม ร่างกาย ชายจะนวดให้
หากรู้สึก เจ็บร้าวลึก ในหัวใจ
จะให้ช่วย อย่างไร หนอคนดี
ไม่ต้องบอก ออกมา ว่าย้อนเวลา
เพียงหลับตาคิด ก้อเหมือนมี่ด มาจ่อจี้
เจ็บลึกใน ปวดดวงใจ ร้าวฤดี
เจ็บครานี้ คงอยากมี คนที่รู้ใจ
ขออาสา พาเธอไป ให้หายปวด
พาไปบวช ให้หายเศร้า เธอเอาไหม
ความเจ็บช้ำ ที่ถูกทำ เธอเหนื่อยใจ
อาจช่วยได้ ถ้าปลงใจ ไปบวชชี
เพื่อนคนนี้ ร่วมยินดี ที่จะช่วย
ก่อนจะม้วยบัลลัย ขาดใจ ในตอนนี้
จงรีบมา จะอาสา พาส่งฟรี
ไปบวชชี เพื่อหนีช้ำ ระกำใจ....
เธออย่าถาม ว่าทำไม ถึงร้องไห้
เจ็บเจียนตาย ไม่เคยฟูมฟาย ขนาดนี้
คำหนึ่งคำ ที่เธอบอก จบกันที
คำ.. คำ.. นี้ ทำฉันเจ็บ จำจนตาย
เธออย่าถาม ว่าทำไม ร้องไม่หยุด
ฉันขอพูด บอกเธอ ครั้งสุดท้าย
ที่ฉันเสีย น้ำตา ไม่เสียดาย
จะได้มี ชีวิตใหม่ ที่ไร้เธอ
รักเอยเรานั้นเคยร่วมฝันไฝ่
คอยห่วงใยเคยรักใคร่ใจรักมั่น
อยู่อยู่มาเกิดปัญหาลาจากกัน
ยากจะกลั้นกันน้ำตาคราระทม
เศร้าสุดแสนแค้นใจใครลาจาก
เคยลำบากยากอย่างไรใจสุขสม
ไม่เคยไล่ให้ไกลห่างต่างรื่นรมณ์
กลับขื่นขมตรมทุกข์ใจเธอไกลตา
แสนเจ็บปวดรวดร้าวคราวเสียใจ
ทิ้งกันได้ไม่เสียดายในเสน่หา
อยากย้อนทักเธอสักคำก่อนล่ำลา
เตือนเธอว่าเธอมีค่ากว่าใครใด
ไม่ทันเอ่ยเลยสักคำย้ำก่อนจาก
แม้ว่าอยากฝากคำรักอยากชิดใกล้
เธอหลบลี้จากหนีไกลไร้เยื่อใย
ต้องทำใจเจ็บปวดอย่างไรใจยังรักเธอ...
โอ้ความรักช่างทำใจให้เจ็บปวด
ทั้งร้าวรวดดั่งฤทัยทับด้วยหิน
อยากปล่อยวางออกจากใจไม่ประวิน
ไม่ถวิล...หัวใจรักตัดจากเธอ
ยิ่งห้ามใจยิ่งทำให้ใจทุกข์เศร้า
อยากให้เรารักกันนั้นเสมอ
แต่เป็นได้แค่ความฝันฉันละเมอ
เฝ้าเพ้อเจ้อหาเธออยู่...เพียงผู้เดียว
เพราะความจริงก็คือเธออยู่กับเขา
ทิ้งเพียงเงาความหลังให้ใจถวิล
เธอนั้นอยู่แห่งหนใดหากได้ยิน
ยอดชีวิน..ฉันยังรักและห่วงเธอ
นี่นะหรือคือความรักช่างยิ่งใหญ่
เหนือสิ่งใดคือความรักไฉนหนอ
เมื่อรักแล้วอยากอยู่ใกล้เฝ่าพนอ
ใจจดจ่อหาคนรักอยู่ล้ำไป
มีสิ่งหนึ่งที่ตัวฉันอยากจะรู้
ชีวิตคู่มีเบื่อหน่ายกันบ้างไหม
พอมีรักเปลี่ยนเป็นชังแล้วจากไป
มีบ้างไหมที่รักจริงอย่างมั่นคง
จงเอาชนะในความยาก มิฉะนั้นความยากจะชนะท่าน
เธอจ๋าเธอได้ยินบ้างหรือไม่
เสียงหัวใจใครคนหนึ่งที่เพรียกหา
เฝ้าคร่ำครวญถึงแต่เธอทุกเวลา
ดั่งปานว่าดวงชีวาจะขาดรอน
อยากขออ้อนเป็นกลอนส่งไปหา
บอกเธอว่ายังห่วงหาเหมือนวันก่อน
บอกเธอไปแสนห่วงใยใจอาวรณ์
แม้ยามนอนยังพลิกหมอนฝันหาเธอ
อยากรู้นักว่าใจเธอห่วงหาใคร
เขาคงใช้คนพิเศษของเธอแน่
เป็นคนเดียวที่เธอรักสุดดวงแด
คนรักแท้ที่เธอให้ทั้งใจกาย
น่าอิจฉาในคู่รักเธอเหลือเกิน
เพราะบังเอิญคนเคยรักฉันห่างหาย
ทุกวันนี้ใจของฉันแสนวุ่นวาย
สุดเสียดายความรักเก่าที่เคยมี
จงเอาชนะในความยาก มิฉะนั้นความยากจะชนะท่าน
แสนเห็นใจในรักที่พังทลาย
อย่าวุ่นวายใจไปให้สับสน
แม้นไร้รักใช่ว่าเราจะอับจน
ทิ้งตัวตนที่เป็นเราเพราะเขาไป
เรายังต้องดำเนินเดินชีวิต
ใครลิขิตก็ตัวเราเองใช่ไหม
บางเวลาที่อารมณ์นั้นอ่อนไหว
ก็ได้ใช้บทกลอนช่วยผ่อนคลาย
หากมีใครมาทำให้ใจเธอเจ็บ
เธอหนาวเหน็บเจ็บใจมีใครไหม
คอยเป็นเพื่อนคอยเตือนปลอบใจ
หากบอกว่าไม่ฉันจะได้ไปช่วยดูแล
รักสวยงามยามพ่ายพังยังมีเพื่อน
คอยมาเยือนได้เตือนจิตคิดทางแก้
ยามเธอเจ็บปวดรวดร้าวเขารังแก
อย่าท้อแท้เจ็บแค่นั้นฉันจะช่วยเธอ
กฎการส่งข้อความ
อ้างข้อความนี้
Bookmarks