พยามยามกลั้นน้ำตา..แต่ทะว่าห้ามไม่ได้
รินหยดรดดวงใจ..เมื่อจากไกลใครบางคน..
หดหู่อยู่คนเดียว..และเปล่าวเปลี่ยวจนสับสน..
อ้างว้างจนสับสน..รักเล่นกลจนปราชัย..
~เจ็บช้ำ..จำซอ่นเร้น..แสร้งทำเป็นว่าสดใส..
ยิ้มรื่นทำฝืนใจ..แต่รอ้งให้ในความจิง..
ยอมรับว่าอ่อนแอ..และท้อแท้ต่อทุกสิ่ง..
เมื่อรักเคยพักพิง..ถูกทอดทิ้งสิ้นเยื่อใย..