ครั้นมาถึง ร้านเหล้า เจ้าเพื่อนยาก
น้ำลายพราก มือไม้สั่น พลันไม่เขิน
ล้วงกระเป๋า ตรวจสตางค์ ยังไม่เกิน
แล้วจึงเดิน หน้าเริด เชิดเข้าไป
โต๊ะตัวเดิม เพลงเบาเบา ดังเข้าหู
เพื่อนนั่งอยู่ หน้าเดิมเดิม ไม่ไปไหน
อาราเล่ ยาพารา หน้าอิ่มใจ
สั่งเหล้าไว้ ให้น้องจันทร์ พลันคอย
รอด้วยพบกัน อยากสังสรรค์ มันสักนิด
จึงสะกิด เรียกมา ว่าวอนขอ
ร่วมฟังเพลง บรรเลงร้อย คล้อยลูกคอ
แล้วชนแก้ว กันหน่อยหนอ พอเมามัน
ว่างานนี้ พี่ไม่ไล่ ไม่ไปแน่
ลุ้นก็แต่ ใครจนเจะเมา ช้านั่น
ด้วยร้านนี้ ส่วนลดฟรี เพราะซี๊กัน
ขอเพื่อนฉัน มันหยดติ๋ง เอ๊าดริ้งค์....โชน
Bookmarks