คิดเห็นบ่น้อใจอ้าย ใจของชายคนหน้าซื่อ ยังเชื่อฟังเจ้าทุกมื้อ บ่เคยดื้อเว้าไส่ไผ
บ่เคยคิดสิเฮ็ดให้ เจ้าเสียใจไปหวังหม่วน บ่หานกวนกล่าวเว้า ยังเชื่อเจ้าอยุ่ทุกคำ
อย่าคอยเติมความเจ็บช้ำ จากถ้อยคำเว้านำหนุ่ม เอาความฮักที่อ้ายทุ่ม เป็นหลุ่มล่อส่อรักลวง
เห็นว่าบ่ทักท้วง ความหึงหวงทวงนำพี่ ปานเข็มตอกทุกนาที เจ็บอีหลีใจฮักเจ้า จักสิเว้าว่าจั่งได๋
ความซื่อสัตย์ที่อ้ายให้ ซ่างเหลือใจด้อยคุณค่า คล้ายบ่อยู่ในสายตา ซ่ำเจ้าป๋าของตายไว้ ปานใจอ้ายฮักบ่เป็น
ม่วนแท้บ้อคำเว้าเหล่น ย่านหลงเป็นอิหลีเด่ คำรักลวงเก๋เก๋ อ้ายย่านเพแตกม้าง สิลาร้างย่อนว่าชิน คำแพงเอย
.................. บ่ได้เขียนดน จักสิได้ซ่ำได๋พี่น้องเอ๊ย..
อ้างข้อความนี้
Bookmarks