หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 3 หน้า 123 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย
กำลังแสดงผล 1 ถึง 10 จากทั้งหมด 22

หัวข้อ: ..ขอโทษ..

  1. #1
    ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านมหา สัญลักษณ์ของ sompoi
    วันที่สมัคร
    Mar 2007
    ที่อยู่
    japan
    กระทู้
    5,708
    บล็อก
    23

    ..ขอโทษ..

    โกรธฉันหรือเปล่า...
    กับเรื่องราวที่ได้ทำร้ายเธอ
    ฉันยังเป็นคนเดิมเสมอ
    คนที่รักเธอจนหมดหัวใจ
    ...........................
    ขอให้มั่นใจในตัวฉัน
    ศรัทธาจงมั่นอย่าผันไปไหน
    ฉันจะทำให้เห็นพิสูจน์ใจ
    ว่าใครที่คอยห่วงใยเธอ
    ...........................
    บางทีฉันก็แค่สับสน....
    เพราะแคร์เธอซะจนนักหนา
    จนทำร้ายนําใจเธอตลอดมา
    ขอเถิดหนาได้โปรดยกโทษที..

    มองต่าง..อย่างปลง

  2. #2
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ โป้ยก่าย
    วันที่สมัคร
    Jun 2007
    กระทู้
    1,603
    ขอโทษที่ฉันตัดใจไม่ได้
    เหมือนความหวั่นไหวมันเข้มแข็งเกินใจจะต่อต้าน
    ด้วยเพราะเหงา ฉันจึงรักสีเศร้าของน้ำตาล
    จึงเผลอให้รักกำเริบเสิบสาน ภายในใจ

    ไม่รู้ต้องทำอย่างไรต่อ
    ฝืนรักคงท้อ เพราะเธอก็ไม่หวั่นไหว
    หากเธอไม่ใช่คนสนิท ฉันคงไม่ปิดความนัย
    หรือเพราะรักออกแบบไม่ได้ดั่งที่ใครเขาว่ากัน

    ฉันจึงต้องเจ็บ เก็บแต่ความร้าว
    ในทุกขณะที่เธอก้าว ก็มองแต่ใคร ไม่ใช่ฉัน
    จะโกรธฉันก็ได้นะ แต่อยากให้เข้าใจกัน
    เผอิญเพิ่งพ้นจากความเหงาไม่กี่วัน
    พอเธอใกล้จึงไหวหวั่นไม่รู้ตัว
    จงเอาชนะในความยาก มิฉะนั้นความยากจะชนะท่าน

  3. #3
    ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านมหา สัญลักษณ์ของ sompoi
    วันที่สมัคร
    Mar 2007
    ที่อยู่
    japan
    กระทู้
    5,708
    บล็อก
    23
    ไม่รู้จริงๆกับสิ่งที่เธอได้หวั่นไหว
    กับเรื่องราวที่เป็นไประหว่างนั้น
    ฉันก็แค่เป็นตัวฉันกับในทุกวัน
    และเราต่างก็รู้กันในจุดยืน
    คำขอโทษอาจทำโกรธเพราะสั้นๆ
    แต่ความหมายของมันจากใจฉัน
    คิดว่าควรทำดีแล้วจริงใจกัน
    เจตนายังยําคือ..ห่วงใย
    มองต่าง..อย่างปลง

  4. #4
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ สัญลักษณ์ของ สาวบ้านนา
    วันที่สมัคร
    Oct 2006
    กระทู้
    1,745
    ไม่รักคงไม่ขอโทษ ไม่อยากโกรธคนดี เพราะรู้ว่าเธอไม่ผิด





    อิอิ หวัดดีเด้อ อ้ายมิก

  5. #5
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์ สัญลักษณ์ของ ขายอ้อย...คอยน้อง
    วันที่สมัคร
    Sep 2007
    กระทู้
    147
    คำขอโทษ เสมือนยา พาให้หวาน
    ปล่อยไว้นาน จักเป็นใย ให้ใจหมอง
    คำคำนี้ ออกจากใจ ใช่จำจอง
    ถูกกลั่นกรอง จากห้องใจ ให้คนดี

    คำพูดนี้ คงง่าย หากใจคิด
    ไม่เบือนบิด ตัวตน พ้นผิดนี้
    แต่จะคอย ยาใจ ให้หายดี
    ถึงคนที่ เอ่ยออกมา พาสานใจ

    หากผิดไป โปรดอภัย ให้สักน้อย
    ใจคนคอย รับฟัง คงยิ้มได้
    เฝ้าสานต่อ รัก ... คิดถึง ... และห่วงใย
    ใจสองใจ ... คนสองคน ... บนเส้นทาง ...ฝัน

  6. #6
    ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านมหา สัญลักษณ์ของ sompoi
    วันที่สมัคร
    Mar 2007
    ที่อยู่
    japan
    กระทู้
    5,708
    บล็อก
    23
    โอ้ยยย มีตะผุคักๆน้องหล่า..แจ่มๆๆ

    ปล.หวัดดีค้าบ น้องสาวกระโปรงเหี่ยน เอ้ย เสื้อเอวเหี่ยนนาง อิอิ..ระวังก้นเหี่ย อิกเด้อหล่า ..เอิ้กๆ..(ได่จกค้นแล่วมื่อนั่น กร้ากกๆๆ)
    มองต่าง..อย่างปลง

  7. #7
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ สัญลักษณ์ของ สาวบ้านนา
    วันที่สมัคร
    Oct 2006
    กระทู้
    1,745
    เทือหน้าจก แรงๆเด้อ อ้ายมิก 55555555555555555+++

  8. #8
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ โป้ยก่าย
    วันที่สมัคร
    Jun 2007
    กระทู้
    1,603
    คงเป็นความหวั่นไหวที่ไม่รู้ตัว
    เพราะยังแฝงด้วยความกลัวในบางอย่าง
    ยังสับสนไม่มั่นใจไร้ทิศทาง
    และเรือนรางบางประเด็นจึงเฉยเมย

    ความเชื่อมั่นไม่เหมือนเคยเพราะไหวหวั่น
    จึงอดกลั้นไว้ในใจไม่เปิดเผย
    เพราะทุกอย่างเปลี่ยนไปมากไม่เหมือนเคย
    จะอ้างเอ่ยคำทักทายไม่เหมือนเดิม

    อาจด้วยความเกรงใจในส่วนหนึ่ง
    ยังคำนึงจึงห้ามใจไม่ฮึกเหิม
    จึงไม่อยากรบกวนใจให้เพิ่มเติม
    เลยต้องเริ่มวางต้วใหม่ให้พอควร

    แต่ก็ยังเก็บสิ่งดีที่เคยให้
    ยังมีใจคิดห่วงหาคราห่างหาย
    เพียงไม่อยากทำให้เธอใจวุ่นวาย
    กลัวทำลายเวลาเธอมากเกินไป
    จงเอาชนะในความยาก มิฉะนั้นความยากจะชนะท่าน

  9. #9
    Super Moderator สัญลักษณ์ของ หมูน้อย
    วันที่สมัคร
    Jul 2007
    ที่อยู่
    เหนือสุดในสยาม
    กระทู้
    1,977
    บล็อก
    17
    ขอโทษที่ฉันห่วงเธอเกินไป
    ขอโทษที่ฉันหมั่นคอยไถ่ถาม
    ขอโทษที่ฉันคอยเฝ้าติดตาม
    ขอโทษที่ฉันไม่เคยเข้าใจเธอ
    เมื่อเห็นเธอทุกข์ทนฉันหม่นหมอง
    แต่เราสองเหมือนห่างไกลกันเสมอ
    อยากไปยืนอยู่ข้างในใจของเธอ
    อยากรู้ว่าเธอหม่นเศร้าเพราะอะไร
    แค่อยากเธอว่าฉันอยู่ตรงนี้
    อยู่ตรงนี้ที่เธอมองเห็นฉันไหม
    อยู่ตรงที่เธอมองข้ามฉันไป
    อยู่กับใจที่ปวดร้าวจนด้านชา
    ไม่เคยเลยที่จะเข้าใจความรู้สึก
    ในส่วนลึกของคนคิดว่าใกล้
    ระยะทางระหว่างเราช่างห่างไกล
    พยายามเท่าไหร่ก็ไปไม่ถึงใจเธอ
    ฉันไขว่คว้าว่างเปล่าอยู่ลำพัง
    จ่อมจมกับความหวังที่พร่ำเพ้อ
    ดูเหมือนบ้าดูเหมือนหลงละเมอ
    ห่วงแต่เธอแต่เธอไม่เคยรู้เลย
    เธอได้แต่รำคาญพาลมาโกรธ
    ได้แต่โทษตัวฉันและเมินเฉย
    ฉันไม่เคยทำดีในสายตาไม่เคยเลย
    ไม่เคยแม้สักน้อยจะแคร์กัน
    เป็นแค่คนธรรมดาในสายตาเธอ
    มีแต่ความสม่ำเสมอที่เหินห่าง
    ีมีแต่ความเมินหมางได้รับเสมอ
    มีแต่ความช้ำใจที่ได้รับจากเธอ
    ใจนะเออ ปวดปร่าเกินจะพอ
    อยากจะขอลาทีลาไปก่อน
    คงไม่มีคำเว้าวอนอาลัยใช่มั้ยหนอ
    คงไม่มีแม้คำท้วงให้ฉันรอ
    ใจเอ๋ยใจร้าวรานพอเกินจะทน

  10. #10
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ โป้ยก่าย
    วันที่สมัคร
    Jun 2007
    กระทู้
    1,603
    ฉันพยายามถามใจตัวเองอยู่เสมอ
    ว่าฉันควรจะรักเธออยู่ในระดับไหน
    และสิ่งสำคัญยิ่งเหนืออื่นใด
    เหมาะสมหรือไม่ที่ฉันจะรักเธอ
    ฉันเพิ่งจะค้นพบในบางอย่าง
    สิ่งที่มันเลือนลางระหว่างฉัน
    ในทุกครั้งที่ฉันได้เจอะเจอ
    ฉันพยายามเสมอที่จะเข้าใจ
    บางครั้งฉันคิดว่าตัวเองไร้ความหมาย
    ความสับสนวุ้นวายให้หวั่นไหว
    หรือเป็นเพราะว่าฉันรักเธอมากไป
    จึงทำให้ฉันไม่เข้าใจในบางคราว
    แต่นั้นคงไม่ใช้ประเด็นสำคัญนัก
    เป็นเพราะฉันตระหนักว่าควรรักแบบไหน
    เพียงจะสร้างเส้นกลั้นให้หัวใจ
    กลัวว่าใจจะล้วงล้ำให้มากเกิน
    จงเอาชนะในความยาก มิฉะนั้นความยากจะชนะท่าน

หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 3 หน้า 123 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย

Tags for this Thread

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •