คำแพงเอ๋ย..........

[บ่าวเมฆินทร์]

คำแพงเอ๋ย..........
ความมักความฮักมาแล่นกุ้มมันคือสุ่มงุมหัว
ความมักความฮักมาพอ ๆ คือกะทองุมไว้
ในหัวใจของบักอ้ายยาอสิไปหานางทุกเซ้าค่ำ
อยากไปนั่งนำใกล้ ๆ บอกนางน้องว่า...ฮักหลาย

อ้ายนี่เปรียบคือจอกลอยน้ำฮากหยั่งบ่ถึงดิน
ไหลเวินไปเวินมาฮอดบ่ดอกเครือค้าง
ว่าสิไหลมาข่างหม่อมพะนางสิได้บ่
คนรูปบ่หล่อคือจั่งบักอ้ายกะกินเข่าบ่ายกบตั่วละคำ
..........ฮ้วย........................มีบุญได้เข่านั่งนำแหน่บ่น๋อ......