ใบหูเสือ มีกลิ่นฉุนคล้ายกับใบสาระแหน่ เอาไว้กินกับลาบเข้ากันดีคัก สิซ่อยดับกลิ่นคาว บ่ว่าสิเป็นลาบงัว ลาบหมู ลาบไก่ โดยเฉพาะอ่ำเป็ด
คนอิสานบ้านเฮามักสิปลูกไว้นำฮางผัก
การขยายพันธุ์กะบ่ยากแค่หักกิ่งไปชำ แล้วคอยรดน้ำใส่ปุ๋ย ต้นที่เห็นในรูปผมแค่เอาไปปักลงกระถางแป๊บเดี๋ยวแตกใบแตกยอด งามคัก
"หูเสือ"
มีชื่อพื้นบ้านว่า หอมด่วนหลวง หอมด่วนหูเสือ ทางภาคกลางเรียก เนียมหูเสือ ส่วนที่ตากจะเรียก หอมด่วนเสือ ที่ภาคเหนือเรียกว่า หอมด่วนหูเสือ และที่จังหวัดชัยภูมิ พิจิตร เรียกว่า หูเสือ
"หูเสือ" มีชื่อภาษาอังกฤษว่า คันทรีบอเร็จ (Country Borage) อินเดียนบอเร็จ (Indian Borage) มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า โคลีอัส แอมบอยนิคัส (Coleus amboinicus Lour.) จัดอยู่ในวงศ์ ลาเมียซีอี้ (Lamiaceae)
"หูเสือ" มีคุณค่าทางโภชนาการคือ ประกอบด้วย น้ำมันหอมระเหยคล้ายพิมเสน
สรรพคุณของหูเสือและวิธีใช้ ส่วนที่ใช้ประโยชน์คือ ยอดและใบอ่อน ซึ่งให้สรรพคุณแตกต่างกันดังนี้
ยอดและใบหูเสือ มีสรรพคุณใช้แก้ปวดหู แก้ฝีในหู แก้หูน้ำหนวก ดมแก้หวัด คัดจมูก ขยี้ทาท้องเด็ก แก้ท้องอืด โดยคั้นน้ำจากใบหูเสือมาใช้หยอดหู หรือนำน้ำที่ได้มาใช้ทาท้องเด็ก
Bookmarks