+ครวญ+

[ตะวันนา]

......ยามร้างห่าง.........หนทางไกล.....ใจคล้อยเคลื่อน
......ยลยินเสียง.........ลอยเลือน........ลับลาหาย
......เคยสำเนียก........เพรียกคำรัก.....อยู่มิวาย
......กลับแหนงหน่าย...กลายเป็นอื่น....ขมขื่นทรวง

......................ขอดลรัก..........หวลกลับคืน......ชื่นดังเก่า
......................เพียงพิศภักต์.....ด้วยรักเจ้า........แสนสุดหวง
......................ฤารักนี้.............จำเพียรพบ......แต่รักลวง
......................ใยติดบ่วง...........เสน่หา..........ด้วยอาลัย

[ต่าย]

******************************
คร่ำครวญ...หวนละห้อย...ใจเลยลอย...ละล่องไป
พิมพ์พักตร์....จักจองใจ...จวนเจียนได้...ใกล้นวลนาง
มาดแม้น......พี่มุ่งหมาย...เมียงมองใจ....ให้น้องบ้าง
พร่ำเพ้อ.......บ่จืดจาง......เพียงพี่ชาย....เผลอใจมอง

*****************************

[auddy228]

บ่วงใดใด..ก็ไม่หนัก..เท่าบ่วงรัก
บ่วงความรัก..ก็ไม่เท่า..เสน่หา
บ่วงไหนไหน..ก็ไม่ร้าย..เท่ามารยา
บ่วงกานดา..ร้ายกว่า..มันเผาทรวง
:-*

[โม้จัง]

เฝ้าแอบมองนวลน้องอยู่ไม่ห่าง
รอดักทางรออยู่ข้างทางเธอผ่าน
รอทุกวันไม่เป็นอันทำการงาน
กลับถึงบ้านยังเปิดอ่านกานท์กวี

กวีกลอนร้อนดั่งไฟใส่เสน่หา
โปรยฝากมาพาใจคิดดั่งติดหนี้
ต้องชำระด้วยบทกลอนวอนคนดี
ฝากอีกทีรักเธอคนนี้พี่จึงคร่ำครวญ...

[ต่าย]

บ่วงเอ๋ย....บ่วงอันใด........ทำพี่ชาย.......ให้หลงเพ้อ
บ่วงรัก......หรือเปล่าเออ...ทำพี่เก้อ........หลงรอใคร
บ่วงใจ.....คงใช่แล้ว........ที่น้องแก้ว.......ดักรอไว้
ติดบ่วง.....ยอดดวงใจ......หรืออย่างไร....ใยไม่มา
****************************

[โม้จัง]

ยอมติดบ่วง ขอควงแขน แทนใครอื่น
หลายสิบหมื่น ที่ยืนรอ พี่ขอก่อน
หลงถลำ คำจำนรรจ์ กลั่นเป็นกลอน
หลงคำอ้อน วอนคำรัก ปักดวงใจ

ยอดดวงใจ บ่วงไม่ดัก รักก้อจะมอบ
บอกคำตอบ ว่ารักชอบ มอบส่งให้
รอคำตอบ ชอบหรือไม่ ให้ตอบไว
ลุ้นในใจ เธอคงตอบ ว่าชอบแน่นอน...

[ต่าย]

**************
ใครเค้าชอบ.........พี่ยา............อย่ามาตู่
แค่เอ็นดู.............รอสอบใจ......ไปก่อนหนา
พอเห็นคำ...........ที่พร่ำเพ้อ......อยากเจอหน้า
เพียงวาจา...........ยังมิอาจ........ตัดสินใจ
*************
อยากมาจอง.....หัวใจ..............ใครคนนี้
คงหลายปี.......โน่นแหละหนอ....จะรอไหม
ทำคะแนน.......ร้อยอักษร...........ผ่านกลอนไว้
อยากดูใจ.......ใครกันหนา.........ที่กล้า..รอ..
************

[โม้จัง]

ไม่ได้ตู่ ใยโฉมตรู ถึงรู้ทัน
คำจำนรรจ์ ที่ว่านั้น ยืนยันใช่
หากละอาย พี่ชาย ไม่ว่าไร
ขอมีใจ ให้ต่อกัน รักมั่นคง

ด้วยหลงเพ้อ คิดถึงเธอ เผลอคร่ำครวญ
อย่าได้ด่วน ตัดพ้อ ก้อลุ่มหลง
อย่าทำร้าย ใจพี่ชาย เลยอนงค์
บอกตามตรง หลงรักเธอ ใจเพ้อคร่ำครวญ

[ต่าย]

************
อายเรื่องไร....ไม่เห็นมี.....ที่ต้องอาย อิๆๆ
อย่ามาหมาย....คิดว่าใคร....เค้าอายพี่
แค่ว่า " เขิน " ...ยังไม่เคย...เลยคนดี
เพราะใจนี้....หนักแน่นพอ......ไม่ขออาย
*************
อาการ " เพ้อ ".........ยอมรับโดยดี....ว่ามีอยู่
ใครจะรู้........พี่เล่นอ้อน.......จนหวั่นไหว..
แค่เล่นคำ....ทำเอาเพ้อ........เกือบเผลอใจ
สาวไหนๆ....ได้อ่านกลอน....นอนละเมอ......
*************
8)

[lukhin_inter]

คารมกลอนวอนเจ้า เขาเฝ้าคิด
ใคร่พิชิตใจนวลน้องให้ปองหา
พี่คนหนึ่งแม้นเคยซึ้ง คงต้องลา
ไม่เก่งกล้านักเลงกลอน..วอนผู้ใด

แอบมองอ่าน บทกลอนหวาน ภาษาศิลป์
ของยุพิน ตอบให้เขา แสนสดใส
ซึ้งใจตาม แม้นใจช้ำ ระกำใจ
ขอลาไกล ส่งใจให้ น้องโชคดี...