กว่าจะรู้ก็สายเกินแก้

[หมูน้อย]

กว่าจะรู้ก็เกินไปสายเกินแก้
จะเหลียวแลความหลังที่พลั้งเผลอ
ได้เพียงเฝ้าเคล้ากลุ้มสุมละเมอ
เพียงพร่ำเพ้อฝันหาพาใจลอย
ความผิดพลั้งครั้งหลังยังรู้สึก
จิตสำนึกยังกังวลทนเหงาหงอย
ใจพะวงหลงเพ้อเฝ้าเหม่อคอย
ตราบที่รอยแผลรักยังฝังใจ
ผิดที่ไม่ยอมง้อต่อความรัก
จึงแตกหักพลัดพรากยากแก้ไข
ลืมทุกสิ่งหยิ่งทะนงหลงชั่งใจ
ว่าอย่างไรก็เหมือนเดิมมิเปลี่ยนแปร
แต่ไฉนใยรักกลับหักเห
รักพังเพหลักล่มจมเกินแก้
เพราะต่างคนต่างใจไม่เหลียวแล
ถึงรักแท้ก็แพ้ได้ถ้าใจลา
อยากหวนกลับคืนรังรักยังเคยคิด
รู้สึกผิดสองเราไม่เข้าหา
ต่างไม่รู้ใจกันเหมือนผ่านมา
วันเวลาจึงนำพาให้ลาจร
จากวันนั้นถึงวันนี้ยังมีรัก
ยังมิหักห้ามใจให้ถ่ายถอน
ใจยังรักห่วงหาเฝ้าอาวรณ์
อยากกลับจรคืนมารักยากลืมเลือน...........

[โม้จัง]

ไม่เข้าใจคำว่ารักมากนัก
แท้ความรักคืออะไรบอกได้ไหม
ฉันรู้ดีว่าฉันนี้มีหัวใจ
แต่ก้อไม่เข้าใจในวจี

เห็นหลายคนบอกกันว่ารัก
ง่ายดายนักกับคำว่ารักคำนี้
ฉันได้ฟังบางครั้งยังรู้สึกดี
ความหมายนี้ไม่มีใครอธิบาย

กว่าจะรู้ว่ารักก้อสายเกินแก้
คิดว่าแน่แต่ก้อแพ้ใจจนได้
หลงรักเขาหลงทางอย่างง่ายดาย
ผลสุดท้ายสิ่งที่ได้คือน้ำตา

ตัวเธอบอกฉันเลิอค่ากว่าที่คิด
จึงหลงผิดคิดว่าเป็นเช่นเธอว่า
ไม่สงสัยในคำรักเธอทักมา
จึงพลาดท่าเสียหลักอกหักตรม

คำเธอชมดั่งขนมอันหวานฉ่ำ
ใจถลำจนลืมคำว่าช้ำขื่นขม
คำเธอหลอกบอกตามตรงหลงคารม
หลงชื่นชมทุกคำคมบ่มเพาะมา

น่าสงสารทรมานหวานเป็นขม
รักติดหล่มจมลึกรู้สึกผวา
เจ็บช้ำใจคือผลกำไรที่ได้มา
ดั่งฟ้าผ่าเข้าระหว่างกลางหัวใจ

ได้แต่ช้ำจำต้องเศร้าถูกเขาหลอก
คำเย้าหยอกบอกออกมาพาสดใส
หลงคำรักหลงลืมตัวหมดหัวใจ
เฝ้าอาลัยร่ำร้องไห้ใจคร่ำครวญ

หมดหนทางจะแก้ไขใจที่ช้ำ
เจ็บซ้ำซ้ำเขาทำเศร้าเรากำสรวล
จดจำไว้อย่าเข้าใกล้คนใจเรรวน
ต้องทบทวนความเจ็บช้ำตามลำพัง

หมดความหวังรักพังดั่งพายุพัด
โจรสลัดบุกปล้นใจได้หักหลัง
ถูกทำร้ายทำลายใจให้พ่ายพัง
จนบ้าคลั่งนั่งกอดเสาเข่าเช็ดน้ำตา

รักร้างลามาถูกบอกหลอกลวงรัก
ได้ประจักษ์ถึงพิษรักเป็นหนักหนา
ทนช้ำใจมันได้อะไรเกิดขึ้นมา
ปิดตำราภาษารัก....อกหักเพราะรักเธอ

[หมูน้อย]

ลมเหนือหนาวทักทายมาหลายหน
คิดถึงคนอยู่ไกลอยากไปหา
หวานมนต์เพลงพระจันทร์เดือนธันวา
กล่อมศรัทธาฟ้าฝันในวันไกล

หวนถึงเพลงอ้อนจันทร์คืนวันก่อน
หนุนตักนอนหลับฝันหวั่นหวั่นไหว
สุขอยู่กับความฝันมิทันไร
พันธะใจจากบางก็หมางเมิน

พลิ้วลมหนาวเจ้าพระยาคืนฟ้าหนาว
เพลงปวดร้าวพ้อ "บาง" ว่าห่างเหิน
บนเส้นทางเหน็บหนาวที่ก้าวเดิน
นั้นหนาวเกินบรรเทาให้เบาบาง

อยากทวงถามถึงสิทธิ์ความคิดถึง
คนเคยซึ้งน้ำใจมาไกลห่าง
หรือ "บาง" หมายปลีกตนตัดหนทาง
จึงจีดจางน้ำใจสิ้นใยดี

เพลงอ้อนจันทร์เสื่อมมนต์รักหม่นหมอง
ฟ้าขลิบทองมากลายเป็นหลายสี
เมื่อบางสิ้นเยื่อใยสิ้นไมตรี
จึงไม่มีอีกแล้ววี่แววซึ้ง

มนต์ธันวาไม่มีเช่นปีก่อน
ไร้อาทร ไร้สิทธิ์จะคิดถึง
ขอถามบางสักคำเตือนคำนึง
ใยบางจึงลืมได้... แม้ใจบาง


...................................................

[โม้จัง]

กว่าจะรู้ก้อสายกลายเป็นเช่นอดีต
เกิดรอยกรีดกลางแผลใจใครประหาร
ความรู้สึกในส่วนลึกเจ็บตลอดกาล
เจ็บเพราะคำหวานพริ้วผ่านประหารใจ

เพราะความรักมักทำให้ใจชอกช้ำ
เป็นเวรกรรมที่เคยทำแต่ชาติไหน
ผ่านชาตินี้มีแต่เคร้าแสนเหงาใจ
เกิดชาติใดขออย่าได้เศร้าใจเลย

ลมลำเพยผ่านเลยไปพาใจเหงา
ในยามเช้าหมอกน้ำค้างต่างระเหย
สิ้นสลายหายจากไปในพริบตาเลย
ความเศร้าเอยช่างไม่เคยผ่านเลยไป

ท้องฟ้าไกลมองออกไปยิ่งใจหาย
มองไบไม้ชายคาท้องฟ้าแจ่มใส
หันมามองจ้องตัวเราเศร้าเสียใจ
ทำอย่างไรอยากลืมไปหัวใจเลว

ผ่านกี่หนาวใจเคยร้าวยิ่งร้ายเหลือ
ไม่อยากเชื่อรักพ่ายพังดั่งตกเหว
เจ็บช้ำหนักหลงไปรักใจคนเลว
ใจแหลกเหลวพาเราเลวตลอดมา

ฟ้าจงช่วยสักหนดลจิตใจอย่าได้คิด
ถึงชิวิตที่เศร้าตรมไม่สมปรารถนา
ลบเลือนภาพเคยเจ็บใจไปจากตา
ลืมไปว่าไม่เคยรักใครในอดีตกาล

[บ่าวดอนโบม]

*บ่เสียใจเลย....ที่เคยอกหัก.... เมื่อได้มารู้จัก ...........คนเป็นตาฮักคือเจ้า..............อ้ายเคยเสียใจ....จนต้องอาศัยน้ำเมา.....อกหักจากคนรักเก่า......หลายคราวก่อนหาเจ้าเจอ......
** บ่สวยเลิศเลอ.......แต่มีน้ำใจ......ให้เกียรติมาเอาใจใส่....ผู้ชายโลโซน่าเซ่อ.............
คนจนมอซอ........เจ้ายังค้นหาความหล่อเจอ......แผลเจ็บจากคราวรักเก้อ.........แธอเอารักแท้เป็นยา..........
*** รักที่ผ่านมา......เคยคิดว่าฟ้าดินใจดำ.....แท้จริงคือฟ้าแนะนำ........ให้อ้ายช้ำรอคนใช่กว่า........
ที่เทียวอกหัก ......เพราะอ้ายใจร้อนรักก่อนเวลา....มารู้สึกเริ่มเข้าใจฟ้า.......เมื่อถูกสายตาเจ้าคอยเทคแคร์.....
****รักที่ผ่านมา......เคยคิดว่าฟ้าดินใจดำ.....แท้จริงคือฟ้าแนะนำ........ให้อ้ายช้ำรอคนใช่กว่า........
ที่เทียวอกหัก ......เพราะอ้ายใจร้อนรักก่อนเวลา....มารู้สึกเริ่มเข้าใจฟ้า.......เมื่อถูกสายตาเจ้าคอยเทคแคร์.....

[หมูน้อย]

คนข้างๆคือฉัน
เมื่อวันนี้เธอยังรู้สึกอยู่ไหม
ว่ามีใครที่ขี้เหงาอยู่ข้างๆ
อยากให้เธอแคร์และเอาใจใส่กันบ้าง
เพราะรู้สึกอ้างว้าง
และรู้สึกว่าเวลาที่มีมันเริ่มน้อยลง