กำลังแสดงผล 1 ถึง 8 จากทั้งหมด 8

หัวข้อ: ความสมเพช ที่ผมทำกับเพื่อนพี่สาว

  1. #1
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ ต้นข้าว
    วันที่สมัคร
    Dec 2007
    กระทู้
    588

    เกาทัณฑ์ ความสมเพช ที่ผมทำกับเพื่อนพี่สาว

    ความสมเพชนี้ ผมทำกับเพื่อนพี่สาว ตอนนั้น ผมอาศัยอยู่กับพี่สาวสองคนในบ้านสองชั้นหลังเล็กๆที่ทำงานของผมอยู่ห่างจากบ้านไม่

    มากนัก ทุกวันหลัง เลิกงานผมจะเดินกลับบ้านด้วยความหวังว่าเมื่อไหร่จะมีแฟนเสียที

    ขณะที่ผมกำลังดูหนังอยู่ในห้องก็ได้ยินเสียงพี่สาวเรียกให้ลงมาข้างล่าง พี่สาวผมบอกว่าเพื่อนของพี่สาว

    ย้ายเข้ามาเช่าบ้านติดกับบ้านผม พี่สาวแนะนำให้ผมรู้จัก 'พี่มด' และขอแรงผมช่วยขนย้ายสัมภาระเข้า

    บ้าน แต่สายตาและรอยยิ้มของพี่มดที่มองมายังผมซิครับ ทำ

    เอาหัวใจของผมเหมือนจะหยุดเต้นผิวของพี่ มดขาวละเอียดมาก เข้าใจว่าคงผ่านการดูแลมาอย่างดี

    พี่มดสูงประมาณ 170 ซม.เอวเล็กรับกับก้นที่ ได้รูปอย่างแปลกประหลาด ในระหว่างที่ช่วยกันขนย้ายสิ่งของ

    ผมมองผ่านหน้าอกของพี่มดอย่างไม่ตั้งใจ แต่ก็อดจะนึกถึงแตงโมลูกย่อมๆ ที่แม่ค้าวางขายอยู่ในตลาดไม่ได้

    เธอเอามันมาจากไหนนะ เห็นแล้วน่าหนักอกหนักใจแทนจริงๆ ยามที่เราขนย้าย

    สิ่งของผ่านช่องทางเล็กๆ ที่ต้องค่อยๆเบียดผ่านกัน ผมรู้สึกได้ถึงความนิ่มจากร่างกายพี่ มดที่บดเบียดลงมาบนร่างกายผมที่เต็มไป

    ด้วย เม็ดเหงื่อของผม มันเป็นความรู้สึกที่คนอย่างผมยากจะ บรรยายจริงๆ

    พี่มดคงมองผมเป็นน้องเลยไม่ได้ระวังตัว ผมได้แต่ข่มความ

    รู้สึกแปลกๆ ที่กำลังปะทุขึ้นมา ในใจอย่างสุดความสามารถ อย่างน้อยก็เพื่อเห็นแก่พี่สาวผม

    วันเวลาผ่านไปพี่มดมาเป็นแขกประจำของพี่สาวผมแทบทุกวัน

    บางวันชวนกันออกไปดูหนังพักผ่อน บางวันชวนกันไปหาหมอความงาม ไม่รู้พี่สาวผมจะบ้าความงาม

    ตามพี่มดไปถึงไหน(ไม่เข้าใจจริงๆ) แต่ สายตาที่พี่มดมองมายังผมมันแฝงแววตาแปลกๆ มากขึ้นทุกวัน

    บางคืนผมหลับตานอนยังมองเห็นรอยยิ้ม และแววตาคู่นั้นจนนอนไม่หลับ ต้องลุกขึ้นมาออกกำลังกายหนักๆ

    เพื่อข่มความรู้สึกตัวเองให้บรรเทาลง คืนนี้ตีสองกว่า

    แล้ว ผมตื่นขึ้นมาเพราะเสียงเรียกของพี่สาว ผมเดินลงบันไดมาเจอพี่สาวกำลังประคองพี่ มดที่อยู่ในอาการเมาไม่ได้สติ

    พี่สาวบอกว่าคืนนี้เพื่อนร่วมรุ่นเลี้ยงฉลองกัน พี่มดเมามาก กุญแจบ้านพี่ มดก้อหาย จึงต้องพามานอนบ้านเรา

    แล้วพี่สาวก็บอกให้ผมประคองพี่มดขึ้นไปนอนบนห้องของพี่สาว ส่วนตัวพี่สาวขับรถออกจากบ้านไปส่งเพื่อนๆ อีกสองสามคน

    ผมประคองพี่มดขึ้นบันไดไปห้องพี่สาวด้วยแขนขาที่สั่นจนแทบควบคุมไม่ได้ กลิ่นไวน์อ่อนๆ ผสมกับกลิ่นน้ำ

    หอมราคาแพงที่อาบอยู่บนตัวพี่มดลอยมาแตะจมูก ลูกแตงโมย่อมๆ มันเบียด

    กับร่างกายผมจนหลุดออกจาก เกาะอกมาโชว์แก่สายตา ผมได้แต่ข่มความรู้สึกตัวเองประคองพี่มดขึ้นมาจนสุดขั้นบันไดอย่างยากเย็น

    แต่แล้วเหตุการณ์ที่ผมไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นคงด้วยความเมา

    พี่มดผลักผมเข้าไปติดผนัง หน้าอกทั้งสองของ พี่มดบดเบียดกับหน้าอกเปลือยเปล่าของผมอย่างแนบแน่น

    ก่อนที่ผมจะทันได้ตั้งตัว ริมฝีปากของพี่มดก็กด ลงมาบดเบียดกับริมฝีปากผม จากนั้นสติของผม

    ก็ขาดลง ลืมผิดชอบชั่วดี ลืมทุกสิ่งรอบกาย ผมทำสิ่งเลว ร้ายที่สุดในชีวิตกับพี่มด อย่างไม่น่าให้อภัย

    สติผมกลับคืนมาอีกครั้งหนึ่ง

    ภายใต้เสียงร้องครวญครางเจียนจะขาดใจของพี่มด

    แต่ทุกอย่างมันก้อสาย เกินที่จะแก้ไขซะแล้ว อารมณ์ที่อัดอั้นมันไหลออกจากตัวผม

    อย่างสุดจะควบคุมผมไม่น่าทำมันลงไปเลย..

    ผมขอโทษ…. เสียงขอโทษของผมหลุดออกมาจากปากอย่างแผ่วเบา ภายใต้เสียง

    สะอื้นและน้ำตาที่ไหล ออกมาอย่างไม่ขาดสาย ผมกอดกระชับพี่มดอย่างสำนึกผิดในการกระทำของตัวเอง

    แต่เลือดที่ไหลออก มาเต็ม

    ขาของพี่มด ทำให้ผมตกใจแทบสิ้นสติ หลังจากคุณหมอรับตัวพี่มดเข้าห้องฉุกเฉินแล้วผมทรุดตัวลง

    นั่งบนเก้าอี้อย่างหมดแรง คงเป็นครั้งแรกของพี่มดที่เจอเรื่องเลวร้ายเช่นนี้

    พี่มดจะให้อภัยผมหรือเปล่านะ หากพี่มดแจ้งความกับตำรวจผมจะทำอย่างไรดี ผมไม่น่าทำกับ

    พี่มดอย่างนี้เลย แต่ผมไม่ได้ตั้งใจ จริงๆ ร่างกายมันทำไปตามความต้องการของมันเอง

    แล้วผมจะบอกเรื่องนี้กับพี่สาวอย่างไร? พี่สาว

    ยืนจ้องหน้าผมด้วยแววตาที่ยากเกินจะบรรยาย





    ผมนั่งก้มหน้าปล่อยเสียเบาๆ เล็ดลอดออกจากปาก อย่างยากเย็น........'ผมขอโทษครับพี่' .........






    >>> >>> >>> พี่ก็รู้ว่า>>>ผมเกลียดกะเทยมาก<<< 'ผมลืมตัวถีบพี่มดตกบันได'



    ผมทำไปอย่างไม่รู้ตัวจริงๆ ครับ(ชั้นไม่น่าปล่อยแกไว้กับนังมด..คิดไม่ถึงจริงๆ…พี่สาวรำพึงเบาๆ)


    นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า..กะเทยควรระวัง ชายกล้ามใหญ่.เหอเหอ


    เอามาฝากเพื่อ คลายเครียด อย่าซีเรียสและคิดลึก


    ความสมเพช ที่ผมทำกับเพื่อนพี่สาวหมายเหตุ - เรื่องจากคุณ แสนไกร

  2. #2
    55555555555+ โอ๊ยน้อ ........... น่าสงสารน้องชาย เอ้ย พี่มด เหลือเกิน กาซิกๆ
    *(๏?ิ_?ิ๏)* เมื่อตะวันนิทรา ฟ้าจะรอพบจันทร์ ฉันจะฝันถึงเธอ *(๏?ิ_?ิ๏)*
    ?W?lcom? T๐ Baanmaha.Com?

  3. #3
    ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านมหา สัญลักษณ์ของ sompoi
    วันที่สมัคร
    Mar 2007
    ที่อยู่
    japan
    กระทู้
    5,708
    บล็อก
    23
    เอ๋า ตกลง..จาสงสารคายดี ..นังมด..หรือ ..น้องผุชาย..ฮ่าๆๆ..
    มองต่าง..อย่างปลง

  4. #4
    Super Moderator สัญลักษณ์ของ ไก่น้อย
    วันที่สมัคร
    Aug 2006
    ที่อยู่
    นครโคราช
    กระทู้
    4,928
    บล็อก
    8
    โอยยน่อ จั่งเเม่นเนาะ เจ๊มดกะดาย ..กะบ่ถามความสมัครใจกันก่อน ฮ่าๆๆ...

    ปล. ขอบคุณเรื่องราวที่เฮดให้ยิ้มได้คะ :g
    กระเบื้องจะฟูลอย น้ำเต้าน้อยจะถอยจม เมฆจะหล่นฟ้าปลาจะกินดาว ลาวจะครองเมือง ::)

  5. #5
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ บ่าวดอนโบม
    วันที่สมัคร
    Sep 2007
    กระทู้
    1,421
    สรรค์หามาเนาะเจ้ากะดาย::)

  6. #6
    ศึกษาหาความรู้ สัญลักษณ์ของ โก้บ้านแฮด
    วันที่สมัคร
    Nov 2007
    กระทู้
    7
    มาซางเป็นเนาะ เจ๊มดเอ้ย

  7. #7
    ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านมหา สัญลักษณ์ของ มั่วหน่าฮ่าน
    วันที่สมัคร
    Jan 2007
    กระทู้
    1,781
    ฮ่า.ๆๆ....โอ้ยย...สงสารพี่มดเน๊าะ...เจ้ากะบ่ลองของแปลกเบิ่งแหน่...อาจสิได้หลังลืมหน้าเด้..อุอุอุ..
    ไม่เข้าถ้ำมอง เหตุไฉนจะได้มอง...http://img198.google.co.th/img198/6016/iinjiisjiisj.gif

  8. #8
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ โป้ยก่าย
    วันที่สมัคร
    Jun 2007
    กระทู้
    1,603
    โอ้ยเนาะ อดสากลั่นใจทอดกฐินให้น้องมดของข้อยจักกองแน่กะบ่ได้น้อ
    เพิ่นผู้น้องนี้กะดาย หรือว่าเลาย่านมันหย่ามกะบ่จักบุเนาะ ฮ้า ๆ
    ::)
    จงเอาชนะในความยาก มิฉะนั้นความยากจะชนะท่าน

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •