...ชนะอะไร ไม่เท่า ชนะจากข้างใน ...
หนังเรื่อง A Beautiful Mind (หรือ "ผู้ชายหลายมิติ" หนังสือในชื่อภาษาไทยที่มีการแปลออกมา) เป็นหนังเรื่องหนึ่งที่น่าประทับใจในระยะปี สองปีมานี้. . .จอห์น แนช ผู้ปราดเปรื่อง สมองของเขามองสิ่งที่ดูเหมือนไม่เป็นตรรกะ ให้ออกมาเป็นสิ่งที่เป็นตรรกะอย่างที่สุดคือ คณิตศาสตร์ และประยุกต์เอามาใช้ทางเศรษฐศาสตร์อย่างมากทีเดียว
สิ่งที่ยิ่งใหญ่ของแนช น่าจะเป็นการค้นพบตัวเอง
มากกว่าที่จะค้นพบคำตอบของสิ่งใดๆ
หนังไม่ได้ให้แบ็คกราวน์ เกี่ยวกับครอบครัวและวัยเด็กของเขา แต่จากบุคลิกและพฤติกรรมในหนัง ก็พอจะเดาได้ว่า โลกของเขาแปลกแยก โดดเดี่ยว และอ่อนแอ แนชผู้ปราดเปรื่อง เกิดภาพหลอนว่า มีเพื่อนสนิทที่ให้คำแนะนำในทุกเรื่อง ทั้งๆที่เขาไม่มีใคร. .เกิดภาพหลอนว่า ได้ทำการใหญ่เพื่อความมั่นคงของชาติ ทั้งๆที่เขาไม่ได้เป็นคนสำคัญหรือได้รับการยอมรับจากใคร. .บางครั้งโดนหัวเราะเยาะ บางครั้งพ่ายแพ้ อับอาย
ตัวเอกของเรื่องที่แท้จริงคือ ผู้หญิงคนหนึ่ง ผู้ที่มี่นคง เสียสละ และเป็นกำลังใจให้เสมอ . . จอห์น แนช มีชีวิตไม่เหมือนคนปกติ แต่กลับมีในสิ่งที่คนปกติมากมายใฝ่หา. . ฉันว่า เขาประสบความสำเร็จแล้ว.. อย่างน่าอิจฉาเสียด้วยสิ
ตอนท้ายของเรื่อง ขณะที่เขากล่าวรับรางวัลโนเบล เขามองผู้หญิงคนนี้ และบอกว่า เธอคือคำตอบ พลางกำผ้าเช็ดหน้าเสียบกระเป๋าที่ได้เมื่อวันออกเดทวันแรก. .เธอเป็นเรื่องจริงดีๆ ในชีวิตเรื่องเดียวที่ทำให้เขามีวันนี้ หากไม่นับสมองอันปราดเปรื่องของเขา. .
สุดท้ายก็ดูเหมือนภาพหลอนไม่ได้หายไปไหน มันยังติดตามเขาเรื่อยไป
เขาเพียงยอมรับและอยู่กับมัน พยายามที่ไม่ใส่ใจ พยายามแยกแยะโลกแห่งความจริงกับภาพลวง
. .
. .
ที่จริงเรื่องเหล่านี้ ต่างเกิดขึ้นได้กับทุกคน
เราต่างมีจุดอ่อนในใจ เพียงจะยอมรับได้ และสามารถเดินต่อไปหรือไม่เท่านั้นเอง
คนอย่างแนชทำได้
เขาชนะและค้นพบแล้ว
คนอื่นๆเล่า ค้นพบหรือยัง. . .
Bookmarks