คนเก่ามาใหม่

[ทองคำ]

นับแต่วันเดือนผ่าย กลายมาพ้นผ่าน
บ่าวทองคำจากบ้าน มหานี่หนีไกล
แต่หากใจเฝือฝั่น คึดนำอยู่น่ำน่ำ
คิดนำคนทางก้ำ ฮ่วมบ้านอยู่จั่งได๋
อ้ายทิดศรียังใสแจ้ง คำผญาคือแต่เก่า อยู่บ้อ
บ่าวโจ่โลยังคอยเว้า ผญาต่อยต่อผู่สาว อยู่ตี้
สาวส้มป่อยหมู่นี่ ยังอยู่ดีส่ำบายบ่อ
ทั่งเฒ่าพ่อพี่น้อง ผองเจ้าคู่ซู่คน
ยังค่อยวนเวียนเกี้ยว เที่ยวยื้อย่องยาม อยู่ตี้
ทองคำมามื้อนี่ เอาแนวดีมาถามไถ่
สาวไก่น้อยหมู่นั้น ยังคงหมั่นดั่งเดิม อยู่บ้อ
คันผิดไปกะอย่าเพิ่ม เติมตื่มคำติ
ผิแต่อยากมาจา แถลงความจาซ้อน
มาออนซอนบาดเห็นนแล้ว แนวอิสานบ่เคยหล่า
มีแต่โก้ไปหน้า บักแตงช้างหน่วยปลาย อ้ายเอ้ย
...................................................

[ศรีสะท้าน]

เป็นจั่งได๋บ่อเห็นหน้าหลายเวลาข้ามล่วงอาวเอ้ย
พวกหมู่ข้อยทั้งปวงกะยังสุขอยู่สร้างบ่อหมายม้างแตกกัน
ความสัมพันธ์ยังเหนียวแหน่นคือสายแนนที่นำจ่อง
ยังคิดเถิงพี่น้องผู้เคยได้กล่าวผญา นั้นแหลว

[ทองคำ]

ยากนำงานมัวหมุ่น หลายอันมันดึงจ่อง
ทั้งงานหลวงกะพ่องนั้น มันจ่องเข่าใส่กัน
บ่อบ่ได้หันมาพี้ บ้านมหาผู่เคยฮ่วม
แต่ใจยังอยากร่วม ฮ่วมเจ้าอยู่คู่ยาม ท่านเอ้ย

[sompoi]

บ่าวทองคำเอ้ย...
..ไปทางได๋ต่างหน่าต่างเคหาเจ้าบ่ลืม
ยังต่าวคืนสู่บ้านบริวารเอิ้นสั่งน้อคำ
เจ้าผุฮู้ผู่ดีลําคิงคำเป็นแนวได๋น้อบ่าว
สุขสำบายดีบ่อท้าวทางผุเฒ่าบ้านเจ้า..เป็นแนวได๋น้อคำเอ้ย..

[NONGNAN]

บ่าวทองคำคนโก้ โสพาทีพูเว้าม่วน
พูเว้าจาเคยซ้วน นางน้องจ่ายกลอน
น้องยังจำคำอ้อน คำวอนอ้ายเว้าใส่
ก่อนหนีไกลจากน้องหล่า ภาระนั้นกะแม่นหลาย
เป็นแนวได๋น๊อญาอ้าย สุขซำบายดีหรือบ่
เทิงพ่อแม่ พูอยู่บ้านพี่นางนั้นเป็นจั่งได๋

[ตะวันนา]

....อ้ายทองคำเอ้ยยย....
เป็นจั่งได๋นอ-ญาอ้าย....สังมาหายไปดนแท้น่อ
อ้ายฮู้แหน่บ่น๊อ....ว่ามีไผคิดถึงเจ้า ทุกแลงเช้าได้จ่มหา
ทุกคำเว่าคำจา....ที่อ้ายจ่ายคำผญา....นางยังเพียรตามอ่าน
จากกันไปดน-นาน....บ่ได้เห็นความเว้า...คิดฮอดเจ้าอยู่สู่ยาม...เด้ออ้ายเด้อ.....เนาะน้องแนน...พะนะ