พระ ในใจหนึ่งนั้นสำคัญชื่อคือครู
คุณ เพิ่นหลายหลิงดูสั่งสอนให้เห็นแจ้ง
ครู คือแสงตะเกียงไต้ไฟแสงสาดส่อง ผู้ข้าขอกล่าวย้องพระคุณไท้เทิดทูน
...................คิดถึง(พระคุณ)ครู ตลอดไป........................
พระ ในใจหนึ่งนั้นสำคัญชื่อคือครู
คุณ เพิ่นหลายหลิงดูสั่งสอนให้เห็นแจ้ง
ครู คือแสงตะเกียงไต้ไฟแสงสาดส่อง ผู้ข้าขอกล่าวย้องพระคุณไท้เทิดทูน
...................คิดถึง(พระคุณ)ครู ตลอดไป........................
วรรณคดีล้ำลำนำเอื้อนเอ่ย เขยภาษาพากษ์เว้าลาวพื้นกล่าวไกล
ครูให้ความรู้หลายอย่างนาๆประการ ถ้าบ่มีครูบ่าวบ้านดอนคงสิบ่ต่างหยังกับควายตู้
ที่ใช้แฮงอย่างเดียว บ่จักใช้สมอง
ที่มีทุกมื่อนี่ได้กะเพราะครูที่เคี่ยวเข็นสอนผมมา
ขอกราบขอบพระคุณครูเป็นอย่างสูง
.-*""*-..-*""*-..-*""*-..-*""*-..-*""*-..
" แม่พิมพ์ของชาติ "
ร้องโดย วงจันทร์ ไพโรจน์
แสงเรืองเรืองที่ส่องประเทืองอยู่ทั่วเมืองไทย
คือแม่พิมพ์อันน้อยใหญ่ โอ้ครูไทยในแดนแหลมทอง
เหนื่อยยากอย่างไรไม่เคยบ่นไปให้ใครเขามอง
ครูนั้นยังลำพองในเกียรติของตนเสมอมา
ที่ทำงานช่างสุดกันดารในป่าดงไพร
ถึงจะไกลก็เหมือนใกล้ เร่งรุดไปให้ทันเวลา
กลับบ้านไม่ทันบางวันต้องไปอาศัยหลวงตา
ครอบครัวคอยท่าไม่รู้ว่าไปอยู่ไหน
ถึงโรงเรียนก็เจียนจะสายจวนได้เวลา
เห็นศิษย์รออยู่พร้อมหน้า ต้องรีบมาทำการสอน
ไม่มีเวลาที่จะได้มาหยุดพอพักผ่อน
โรงเรียนในดงป่าดอนให้โหยห่อนสะท้อนอุรา
ชื่อของครูฟังดูก็หรูชวนชื่นใจ
งานที่ทำก็ยิ่งใหญ่ สร้างชาติไทยให้วัฒนา
ฐานะของครูใครๆก็รู้ว่าด้อยหนักหนา
ยังสู้ทนอุตสาห์สั่งสอนศิษย์มาเป็นหลายปี
นี่แหละครูที่ให้ความรู้อยู่รอบเมืองไทย
หวังสิ่งเดียวคือขอให้ เด็กของไทยในผืนธานี
ได้มีความรู้เพื่อช่วยเชิดชูไทยให้ผ่องศรี
ครูก็ภูมิใจที่สมความเหนื่อยยากตรากตรำมา
กราบละลึกนึกถึงพระคุณครูทั่วแผ่นดิน
คุณครูของลูกหิน ทุก ๆ คน
ตั้งแต่ลูกหินยังเป็น...เด็กน้อย
จับมือสอนเขียน ก กา ... ... ..
ขอคุณพระคุ้มครองคุณครู ให้มีความสุข ความเจริญ
ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ ได้รับเงินเดือนเสมอเหมือน
คณะรัฐมนตรี นายกรัฐมนตรี มีโบนัสทุก ๆ ปี
ไม่น้อยกว่านายทหาร....ตะกี้ ๆ ด้วยเถิดคะ
.-*""*-..-*""*-..-*""*-..
อุปสรรคเป็นได้ทั้งบันไดให้ก้าวขึ้นไป...หรือเป็นภูผาที่ขวางกั้น...ขึ้นอยู่กับว่าจะมองมุมไหน
ผู้ข้าขอนอบน้อมจอมหมิ่งหลิงดู ขอเทิดทูลพระคุณครูทุกกระบวนมวลพร้อม
สองมือจาโดยน้อมนำเศียรศิรวาท กราบอันบาทบ่อนบั้นครูนั้นซู่ประการ
วรรณคดีล้ำลำนำเอื้อนเอ่ย เขยภาษาพากษ์เว้าลาวพื้นกล่าวไกล
คุรุคือครูวาทประสาทสอนอวยพรสั่ง
ให้ศิษย์ดีดั่งแก้วใสแล้วทั่วมโน
นางสิขอประนมน้อมเกศาศิราวาท
ขอประกาศเกียรติก้องเสมอท้องจักขะวาล....
โอ้ยสุดม่วน เลยเนาะจ้า กลอน ไหว้ กลอน กราบคุณครู ของอาจารย์ ศรีสะท้านแม๊ะจ้าซึ้งดีมีความหมายแท้แท้จ้า
สิบนิ้วยอมื้อน้อม พ้อมพ่ำคุณอาจารย์ ศิษย์มาวานวอนหา คิดเห็นหวนพ้อ จังมายอแยงย้อง เถิงบุญผู้สอนสั่ง ได้มานั่งวาดเว้า สอนซี้ย้อนคุณครู
กลอนบูชาครู
ครูคือผู้ยกระดับคนนับล้าน
ครูคือผู้สร้างงานการศึกษา
ครูคือผู้พิชิตอวิชชา
มีหน้าที่และศรัทธาประจำใจ
ครูคือผู้คลายเงื่อนปมความขมขื่น
ครูคือผู้หยิบยื่นทางสดใส
ครูคือผู้ปราณีมีน้ำใจ
ขอมอบกลอนนี้ไว้บูชาครู
ที่มา..คติธรรมคำกลอนสอนใจ:นิราลัย
...คำนึงก่ำคำคุณครูที่สอนสั่ง
ฝากความหวังให้ศิษย์น้อย
ผู้คอยถ่าได้อ่านเขียน
ไปโรงเรียนได้เฮียนฮู้
นำคุณครูได้ฮู้ฮอม
เผิ่นถนอมคำจา กิริยาให้ออนน้อม วินัยพร้อมได้จือจำ
เพื่อได้นำไปไซ่ ในชีวิตเมื้อภายหน่า
จะได้พาให้เฮาฮู้ ทันแห่งแล่งเหตุการณ์..
ขอกราบการยอคุณท่าน ครูอาจารย์ทุกท่าน...เทอญ
ที่มา...จากความรู้สึกดีดีที่มีต่อคุณครู:จำปา
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย จำปา; 13-01-2010 at 15:31.
เริ่ม ก ไก่ ได้เฮียนฮู้ ย้อนคุณครู เพินสอนสั่ง
คาระวะสักร้อยครั้ง ยังบอคุ้ม ดอกค่ะครู
สอนให้หนู นี่อ่านได้ เขียนใส่ในสมอง
คุณครูของพวกฉัน บอมีวันสิลืมได้ ศิษขอก้ม
กราบไหว้ พร้อมมาลัย ด้วยใจภัก รักคุณครุ
บูชาไหว้ สิย้อไว้ ดอกใส่หัว นี่แหล่ว
Bookmarks