เรื่องมีอยู่ว่า... บ้านผู่ข่า ( บ้านหยังกะบู่จั๊กหละ ) มีผู่เฒ่าอยู่ผู่นึงเลากะเฒ่าเติบแต่ว่ายังมีไฟเรื่องใต้ท้องน้อยอยู่ว่าซั่นเถาะ กะย้อนว่าเมียเลากะตายโดนแล้ว ลูก หลาน กะใหญ่ออกบ้าน ออกเฮือนกันไปเบิดแล้ว เลากะอยู่ผู่เดียวกะเหงาซั่นแหล่วหละเฒ่ากะดาย อยู่มามื้อนึงผัดมีลูกหลานแถวบ้านเลาฮั่นหล่ะ กะลังเป็นสาวซ่ำน้อย กำลังแวงๆ เป็นสาวขึ่นใหม่ว่าซั่นเถาะ กะมาเล่นนำเลา นั่งเล่นไปคุยไป อีนางน้อยผัดตดขึ่นอย่างเสนาะเพราะพริ้งทีนึง "ปู๊ด" ว่าซั่นแหล่ว อีนางกะเลยอุทยาน เอ๊ย... อุทานขึ่นว่า "อุ๊ย..ข่อยตด พ่อใหญ่" ทางเฒ่าเพิ่นกะได่ทีซั่นแล้วเลยเว่าขึ่นว่า "อีนาง มึงตดใส่ผู่เฒ่าแบบนี้มันบาปเด้อ ถือว่าเป็นการลบหลู่ผู่เฒ่าเด๊ะ" อีนางน้อยกะเลยว่า " ซั่นติ เฮ็ดจั่งได๋ละซั่นหน่ะ พ่อใหญ่" ทางเฒ่ากะเลยบอกว่า "มึงต้องทำพิธีสะเดาะเคราะห์ ต้องให่พ่อนอนนำทีนึง มึงจั่งสิเหมิดเคราะห์เด้ออีนาง ถ่าบ่ยอมมึงสิต้องมีอันเป็นไปเด๊ะ" พุ่นแหล้ว ผู้เฒ่าอ่านกินเด็กน้อย อีหล่านางน้อยกะยอมซั่นแหล้ว แล้วไปทีนึงแล้ว กะนั่งเล่นกันต่ออีกคือบ่มีอิหยังเกิดขึ่นหนี่หล่ะ นั่งไปนั่งมา อีนางน้อยกะตดขึ่นอีก "ปู๊ด" "อุ๋ย...ข่อยตดอีกแล้วพ่อใหญ่" เฒ่ากะว่า "ตดอีกกะมาสะเดาะเคราะห์อีก" กะหวดกันไปอีกทีนึง กะนั่งต่ออีก บ่ทันโดน อีนางกะตดขึ่นอีก "ปู๊ด" อีนางกะว่า "อู๋ย...ตดอีกแล้ว " เฒ่ากะว่า "เอ๊า...ตดอีกกะมาอีก" หวดกันอีกสามเทื่อแล้ว เฒ่ากะเริ่มหอบแล้วว่าซั่นเถาะ แนวผู่เฒ่าเนาะเริ่มเป่าปากแล้วซั่นตั๊ว แล้วเทื่อที่สามได้บ่ทันโดนซั่นแหล้ว "ปู๊ด" " พ่อใหญ่...ข่อยตดอีกแล้วสะเดาะเคราะห์ให่ข่อยอีกแหน่" อีนางว่า เฒ่ากะเมิ๊ดแฮงซั่นแล้ว เอามือค้ำเข่าลุกขึ่นขาสั่นเทียๆ ปากสั่นพั๊บๆ "โอย...อีนางเอ๊ย..พ่อว่ามึงปวดขี่แล้วหล่ะอีหล่า มึงไปขี้ซะไป ส้วมพ่ออยู่หลังบ้านเด้อ...อีนาง"............จ๊บ ซะหล่าล่า.... ;d