จะขออยู่เพื่อรักเธอ..(คนผิงดาว)

[monchai]

เริ่มเรื่องราวของความรัก

ถนนสายรถไฟปลายทางที่ความรัก

มีเธอคอยรับอยู่ตรงนั้นในวันเก่า

เมื่อถึงชานชลารักมีสองเรา

อยู่ในเงาใต้แสงจันทร์ยามค่ำคืน


ฉันจำได้ในวันนั้นบนทางสายนี้

ยามราตรีเธอรอคอยฉันไปถึง

สถานีใหนเธอคอยถามเฝ้ารำพึง

ว่าใกล้ถึงหรือยัง ฉันรอเธอ

ทุกวันนี้ฉันยังคงรอวันเก่า

รอหวนคืนรักของเราจะได้ไหม

อยู่ตรงนี้ฉันยังคงไม่มีใคร

เพราะว่าใจดวงนี้แอบร้องไห้ทุกวันคืน

เอ็นดูหัวใจดวงนี้นี้

เอ็นดูรักน้อยๆก่อนได้ไหม

เอ็นดูรักฉันบ้างนะคนไกล

เอ็นดูรักของชายเจ้าน้ำตา

................................................

[sompoi]

เดินทางห่างเหิรเมินจาก
พบพานพลัดพรากมากครั้ง
จากเจ็บเหน็บหนาวคงยัง
ไม่รั้งห่างหายจากใจ

ยังอยู่เพื่อรู้จักรัก
ฟูมฟักฉําหวานหม่นไหม้
เช่นเราคือรักละไม
รําไปใฝ่เธอเสมอปอง

[หมูน้อย]

อยู่อย่างคนไร้จุดหมาย
อยู่ได้ด้วยความฝัน
หลอกตัวตัวเองไปวันวัน
หลอกว่าฉันยังมีเธอ
พร่ำเพ้อละเมอหาคราเธอจาก
ยังลำบากรอคอยเธออยู่เสมอ
แม้หมดหวังว่าสักครั้งได้พบเจอ
ใจรอเก้อขอเพียงเป็นเธอใจจะรอ
จะขออยู่เพื่อรักเธอเพียงคนเดียว
ไม่ขอเทียวแอบมองจองใครต่อ
ไม่ทายทักหยุดเรื่องรักแค่นี้พอ
ใจยังง้อรอเธอกลับนั่งนับวัน
ในใจนั้นไม่แปรผันรักมั่นคง
แม้จบลงด้วยรักร้างต่างกับฝัน
ขอหลบอยู่ห่างไกลใจผูกพันธ์
แค่ได้คิดถึงเธอนั้น...ฉันก้อสุขใจ