บัดนี้ โป้ยมาขอกล่าวต้าน...ไปตามเรื่องในเสียงลำ... สิได้นำคติพต...กล่าวแถลงในวันนี้
พอเป็นแนวทางซี้...ดีบ่ดีอย่าฟ้าวด่า...ลำไปตามที่เห็นมา...ว่าไปตามท้องเรื่อง...
อย่าเคืองข้าว่าบ่ดี...ตกมาในสมัยนี้...สมัยพัฒนาการ...พากันสร้างผลงาน...รัฐบาล
ได้นำชี้...มีแต่แนวเจริญขึ้น...ทางตึกลานบ้านช่อง...ทางด่วนเป็นข้องน่อง...สลับซ้าย
ผ่านขวา...เบิ่งแล้วเป็นมั่วมั่ว..จักทางต่ำทางสูง...มาเบิ่งเอาเด้อคุณลุง...ฮุ่งเจริญทางเมืองบ้าน...ทางอี่สานเฮาพุ้น...กะคือกันด้านขันแข่ง...บ่ว่าเช้าว่าแลง...พากันแตกอยู่บึมบึ้ม...เทิงสาวน้อยหนุ่มคนอง...ผมโป้ยก้ายนี่กะได้แต่จ้อง...ยามเห็นผ่านเดินกาย...
เป็นกระวนกระวาย...อั่งพระทัยใจกลุ่ม...ผู้ลางคนเพิ่นกะหุ้ม...ปกเอาแต่หม่องแม่น...
บ่อยากเว้าให้มันแปน...ปกแต่นาไฮ่น้อย...ทางข้อยอยู่บ่เป็น...เบิ่งแล้วหัวใจเต้น...
เนื้อสะเม้นขนคีงลุก...เส้นกระตุกคือหนาว...สั่นทรวงบาดยามจ้อง...ผมโป้ยก่ายพออยาก
ต้องลองบายหม่องเพิ่นว่า...คือสิปานขึ้นชั้นฟ้า...สวรรค์น้อยอยู่ใจ...พออยากหยับเข้าใกล้...เอาบ่าไล่ไปซูนอก...บ่แม่นผมลามก...หากแม่นเป็นคือควมเว้า...ขออภัยเด้อซุมเจ้า...คันโตผมเฒ่าโป้ยก่าย...อย่าหาว่าเป็นต่าหน่าย...คันควมลำบ่ถืกต้อง...ลองฟังเล่นพอม้วนหู...ลำไปตามที่เห็นฮู้...บ่มีครูอ้อป่อง...ว่าไปตามทำนอง...วาทขอนแก่นฝ่ายก้ำ...คันดีฮ้ายให้ค่อยฟัง...มาบัดนี้ผมสิได้หยุดยั้ง...สิขอเอ่ยลาลง...ขอให้ลุงอาวอาอยู่สะบายอย่ามีฮ้อน......ละน่า
Bookmarks