กำลังแสดงผล 1 ถึง 2 จากทั้งหมด 2

หัวข้อ: บุตรน้อยผู้หลงหาย

  1. #1
    Super Moderator
    Guide & Photographer
    สัญลักษณ์ของ เจ้าซายน้อย
    วันที่สมัคร
    Sep 2007
    ที่อยู่
    อยู่ในใจเสมอ
    กระทู้
    1,412

    ดูวีดีโอ YouTube ออนไลน์ บุตรน้อยผู้หลงหาย

    ชายหนุ่มคนหนึ่ง สมมุติว่าชื่อแจ๊คก็แล้วกัน ได้ตัดสินใจออกจากบ้าน
    พ่อแม่ของเขารู้สึกว้าวุ่นใจกับเรื่องนี้ ท่านต้องการให้เขาเติบโตเป็นตัวของตัวเอง
    แต่ไม่ใช่เร็วเกินไปอย่างนี้ ท่านคิดว่าเขายังเด็กเกินไป น่าจะรอให้จบมหาวิทยาลัยเสียก่อน
    หรืออย่างน้อย ก็แค่แยกไปอยู่ห้องเช่าตามลำพังอีกด้านหนึ่งของเมืองก่อน
    ฝ่ายชายหนุ่มรู้สึกว่าพ่อแม่เจ้ากี้เจ้าการเกินไป จนไม่เห็นว่าเขาโตเป็นผู้ใหญ่แค่ไหนแล้ว
    เขาไม่เพียงแค่อยากจะออกจากบ้าน แต่อยากไปให้ห่างจากบ้านให้มากที่สุด หรืออาจจะไม่กลับมาเลย
    ยิ่งกว่านั้นเขายังอยากได้ส่วนแบ่งในทรัพย์สิน เพื่อเป็นทุนในอนาคต
    คืนหนึ่ง พวกเขาทะเลาะกันอย่างรุนแรงด้วยถ้อยคำผรุสวาทระหว่างรับประทานอาหารเย็น
    ปาผ้าเช็ดมือทิ้ง ผลักเก้าอี้ออกไปคนละทิศละทาง พร้อมกับปิดประตูเสียงดังตามหลัง เอกภาพของครอบครัวสูญสลาย บอบช้ำราวกับไก่ย่างที่วางอยู่ในจาน
    ไม่ว่าพ่อแม่จะพูดอย่างไร ลูกชายก็ไม่เปลี่ยนใจ จนในที่สุด เช้าวันรุ่งขึ้นก่อนออกไปทำงาน ผู้พ่อได้เข้าไปในครัว บอกภรรยาให้เอาเงินให้ลูกชายก้อนหนึ่ง และประกาศขอล้างมือจากเรื่องยุ่งๆพวกนั้น เขาได้ทำทุกอย่างเท่าที่คนเป็นพ่อจะทำได้.....ช่างหัวมันเถอะ.....ผู้เป็นพ่อแอบคิดในใจว่า น่าจะเลี้ยงหมาดีกว่าเลี้ยงลูก เพราะถ้าเป็นหมาอย่างน้อยตอนนี้มันต้องตายแล้ว เขารู้สึกขมขื่นมาก
    ผู้เป็นแม่รู้เรื่องสองเรื่องที่พ่อ-ลูกคงไม่ยอมรับ เรื่องหนึ่งคือ ลูกชายนั้นช่างไม่ผิดไปจากพ่อ ส่วนเรื่องที่สอง ตัวคุณพ่อเองเคยหนีออกจากบ้านไปสมัครเป็นทหารเรือเมื่อรุ่นราวคราวเดียวกับลูก เธอรู้ว่านั่นไม่ใช่เวลาที่จะบอกเรื่องนี้กับพ่อ-ลูก
    เธอเขียนเช็คส่งลูกชายด้วยน้ำตานองหน้า มองดูเขาโยนกระเป๋าใส่ท้ายรถคันเก่าๆ ก่อนจะขับออกไป
    หัวใจเธอสลายเมื่อเห็นเขาจากไป
    ไม่มีจดหมาย ไม่มีโทรศัพท์จากลูกชาย
    แม่ทุกข์ระทมและเป็นห่วง พ่อสาปแช่งวันที่มีลูกชายคนที่สอง ลูกชายคนโตไม่ได้กบฏอย่างนี้ เขาอยู่กับพ่อแม่ เรียนจบ แต่งงานกับผู้หญิงน่ารัก มีลูกชายหนึ่งหนึ่งคน ลูกชายคนนี้ดำเนินธุรกิจของครอบครัว มากินอาหารกลางวันกับพ่อแม่และดูฟุตบอลด้วยกันทุกวันอาทิตย์ ฤดูใบไม้ร่วงก็ช่วยพ่อผ่าฟืน ต้นฤดูใบไม่ผลิก็ช่วยตัดแต่งกิ่งไม้ ไม่เคยลืมวันเกิดของพ่อแม่ ไม่เคยลืมวันแม่หรือวันพ่อ ครั้งหนึ่งเขาลุกขึ้นมาทาสีโรงรถด้วยตัวเองจนเสร็จ เพื่อให้พ่อแปลกใจเล่น ลูกรัก ขอพระเจ้าอวยพรลูก
    ลูกชายคนเล็กไปซานฟรานซิสโก ได้งานเสริฟอาหารในภัตตาคารแห่งหนึ่ง เขาเช่าห้องเล็กๆอยู่ เวลาว่างก็ไปฟังดนตรีตามที่ต่างๆ เขานอนกับผู้หญิงสองสามคน ต่อมาก็เริ่มดื่มเหล้า เสพยาเสพย์ติด ถูกไล่ออกจากงาน ขายรถ ขายของอื่นๆ และในที่สุดก็ต้องไปพึ่งเงินสังคมสงเคราะห์ เมื่อจนตรอกเข้าจริงๆ ก็หันไปทำงานเป็นเด็กล้างจานในไนต์คลับแห่งหนึ่ง อาศัยหลับนอนบนพื้นหลังร้าน สุขภาพทรุดโทรมแต่ก็ไม่มีเงินรักษา ทั้งหิว ทั้งเมาค้าง ป่วย อ้างว้าง หดหู่ ไม่มีเพื่อน.....เขาเริ่มคิดถึงบ้าน.....
    วันหนึ่งเขาขอยืมเงินจากผู้จัดการไนต์คลับ นั่งรถทัวร์เกือบยี่สิบชั่วโมงมาถึงบ้านเกิดในเช้าวันอาทิตย์ เขาเดินไปรอบเมืองตามลำพัง โดยไม่มีใครจำได้ เดินจากถนนสายหลัก ผ่านโรงเรียนประถมและโรงเรียนมัธยมที่เคยเรียน ผ่านโบสถ์ที่เขาเคยเป็นผู้ช่วยบาทหลวง มาจบลงตรงถนนที่เขาที่เคยเติบโตมา เขาค่อยๆเดินตรงไปที่บ้าน รู้สึกกลัวจับใจ “ถ้าท่านไม่ยอมรับเราจะทำอย่างไร...”
    แท้จริงมีหลายครั้งที่พ่อของเขาออกมานั่งที่ชิงช้าหน้าบ้านตามลำพัง ทอดสายตาออกไปจนสุดถนน ท่านเตรียมคำพูดแสบๆไว้ในใจ หากไอ้ลูกระยำนั่นโผล่มา ท่านจะต้องเอาเลือดมันออกบ้าง มันทำได้ยังไงที่หายหัวไปโดยที่ไม่เขียนจดหมายหรือโทรศัพท์มา คำพูดที่เจ็บแสบเหล่านี้บดบังความทุกข์และความเศร้าโศกของท่าน ขออย่าให้มีอะไรเกิดขึ้นกับลูกของท่านเลย
    ...........พ่อเห็นเขากำลังเดินมา.............
    ท่านยืนขึ้นเหมือนอยู่ในภวังค์ เดินช้าๆไปที่ทางเท้าริมถนน
    ...........ลูกชายเห็นพ่อกำลังเดินมา.........
    เมื่อพ่อกางแขนออก ลูกชายก็ทำตาม แล้ววิ่งตรงเข้ามากอดพ่อ ผู้พ่อดันตัวออกจากอ้อมกอดครู่หนึ่งพอที่จะดูหน้าตาลูกชายได้ เป็นครั้งแรกที่ลูกเห็นพ่อร้องไห้ “พ่อดีใจที่ลูกกลับบ้าน” “พ่อดีใจจริงๆ”


    โรเบิร์ต ฟูลกัม
    จากเรื่อง From beginning to end

  2. #2
    Super Moderator สัญลักษณ์ของ ไก่น้อย
    วันที่สมัคร
    Aug 2006
    ที่อยู่
    นครโคราช
    กระทู้
    4,928
    บล็อก
    8
    จำได่ว่าเคยอ่านไปรอบนึงตะดนเติบเเล้ว ..เป้นเนื้อหาที่ดี มากๆ นี้หละเพิ่นว่าสอนคนด้วยมหาลัยชีวิต ... 8) :g
    กระเบื้องจะฟูลอย น้ำเต้าน้อยจะถอยจม เมฆจะหล่นฟ้าปลาจะกินดาว ลาวจะครองเมือง ::)

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •