เหมือนจะใกล้แต่มันไกลเกินจะเอื้อม
มิอาจเชื่อมความสัมพันธ์ฉันกับเธอ
แม้เรานั้นอาจอยู่ใกล้กันเสมอ
แต่คงเก้อเพราะใกล้เกินจะพูดไป
ฉันไม่อยากพร่ำเพ้อไปคนเดียว
กลัวปล่าวเปลี่ยวลำพังต้องเสียใจ
ฉันไม่อยากจะพูดพร่ำอยู่ร่ำไป
ว่าดวงใจของฉันนั้นมีแต่เธอ
แม้ดูเหมือนว่าฉันไม่เป็นไร
แต่ข้างในร้องเรียกเธอเสมอ
แม้บางครั้งเรามิอาจจะพบเจอ...
Bookmarks