สนธยา..ความทรงจำริมลำ "มูล"
โดยหมาน้อย
นั่งริมฝั่งมองน้ำลำมูลใส ใต้อุ่นไอสนธยาฟ้าแดง..ฉ่ำ
ใต้ต้นคูณวันนั้นฉันจดจำ... สายฝนพร่ำรำพันสายัณห์เยือน
ริมตลิ่งอิงหลังยังได้อุ่น กลิ่นละมุนคูณโชยมา...หาใดเหมือน
สองเราอิงแนบชิดมิบิดเบือน ไม่ลืมเลือนรักกันปานจะกลืน
ยังยืนยันสัญญาคราฝนหลาก จะไม่พรากจากไปให้ขมขื่น
ลำน้ำมูลเป็นพยาน...นานยั่งยืน ไม่เป็นอื่น...รักนี้มีให้กัน
ใต้เงาคูณต้นเก่าดูเหงาเงียบ หาใดเปรียบอ้างว้างบนทางฝัน
เธอทิ้งร้าง...ทุกอย่าง...ลืมสิ้นวัน สัญญานั้นเธอทิ้งไม่เหลียวแล
กวักน้ำมูลไหลล่องแล้วล้างหน้า แล้วล้างตา....คราบช้ำเพื่อการแก้
สลัดเศร้าสัญญาลวงในดวงแด แด่รักแท้...ของหัวใจในทรงจำ
Bookmarks