มีหญิงสาวนางหนึ่งได้เดินทางเข้าไปในตัวเมืองเพื่อหาซื้อเสื้อผ้าและตัดกางเกงใหม่ เนื่องจากว่าอีก 1 สัปดาห์ก็จะถึงงานบุญประจำปีของหมู่บ้าน พอไปถึงร้านก็จัดการสั่งแบบกางเกงและวัดขนาดต่าง ๆ กับอาแปะซึ่งเป็นเจ้าของร้าน ก่อนออกจากร้านไปหญิงสาวก็บอกกับอาแปะว่า

“ อาแปะ อาทิตย์หน้าหนูต้องใส่กางเกงแล้ว และก็ตัดสวย ๆ นะคะ”

“ ล่ายเลยอีหนู อั๊วะจาตักให้สุกฝีมือ อีกสามวันลื้อมาลูล่ายเลย”

แล้วหญิงสาวก็ออกจากร้านไป
พอถึงวันนัดหญิงสาวก็มาที่ร้าน

“แปะ กางเกงหนูตัดเสร็จรึยัง”

“เส็กแล้ว ลื้อเอาไปลองลูว่าพอลีไหม”

หญิงสาวก็หยิบกางเกงเข้าไปลองใส่ในห้อง แล้วก็เดินออกมาตรงที่แปะนั่งอยู่

“พอดีค่ะแปะ”

พอแปะหันไปมองเขาก็สังเกตว่ากางเกงที่เขาตัดนั้นได้มีเส้นด้ายเส้นหนึ่งโผล่ออกมา ด้วยกลัวลูกค้าจะหาว่าตัดกางเกงไม่เรียบร้อยเขาจึงเอื้อมมือไปดึงด้ายเส้นนั้นให้หลุดออกมา

“โอ๊ย!”

หญิงสาวร้องขึ้น

“อีหนูลื้อเปงไล”

“เมื่อกี้แปะทำอะไร”

“เมื่อกี้อั๊วะเหงล่ายลำลำเส้งหนึ่งมางโผ่ออกมา อั๊วะจึงลึงมางออกมา”

ด้ายดำที่แปะดึงหนะมันไม่ใช่ด้ายกางเกง แต่เป้นเป้นด้ายหนู”