ความหวังล้ม

[สาวออมน้อย]

นั่งน้ำตา หลั่งริน สิ้นความหวัง
เมื่อมานั่งคิดถึง สิ่งต่างๆ ที่ผ่านมา
ใจเจ้าเจ็บ กายเจ้าเจ็บ ช้ำอุรา
เมื่อใหร่หนา จะหมดเวร กันเสียที
อันว่าน้อง ที่รักใคร่ ก็ต้องจาก
ต้องมาพราก ต้องมาจาก ชั่งหน่ายหนี
ใจหนอใจ เจ้าจะสู้ ยังไงดี
เบื่อเหลือเกิน ชีวีต ที่ดิ้นรน


วันเวลา ผ่านไป ชั่งแสนสั้น
โอ้ชีวิต เรานั้น เป็นฉใหน
ต้องเจ็บปวด รวดร้าว อย่างนี้หรือไร
ใจหนอใจ เจ้านี้ เจ็บไม่จำ

[แตงอ่อน]

ไม่อยากให้ คนมีหวัง ใจพังล้ม
ตัดใจข่ม เพื่อต่อลม ได้โหมใหม่
โลกยังมี สิ่งอื่นใด อีกมากมาย
ยังไม่วาย ใยถึงรู้ สิ่งคู่ควร

เพราะชีวิต ที่เกิดมา มีความหมาย
เราต่างใฝ่ คนต่างคว้า ตามฝันล้วน
กำลังใจ อย่าได้ท้อ เพื่อทั้งมวล
เกิดมาแล้ว จงท้าดวล โชคชะตา

[นัยกระจอก]

ทำไมถึงมานั่ง น้ำตาริน สิ้นความหวัง
ทำไมเธอไม่คิดถึง สิ่งต่างๆ ที่ผ่านมา
เจ้าเจ็บใจ เจ็บกาย ทำไมหนอ
เมื่อเธอไม่คิด ก็หมดเศร้า กันเสียที
อันว่าน้อง ที่รักใคร่ ก็ต้องจาก
ต้องมาพราก ต้องมาจาก เรื่อง..ธรรมดา
ใจหนอใจ เจ้าจงสู้ เพราะมีพี่..เป็นกำลังใจ
อย่าเพิ่งเบื่อสิ ชีวีตนี้ต้องดิ้นรน ทุกคนนะ


วันเวลา ผ่านไป ชั่งรวดเร็ว
โอ้ชีวิต เราสองคนนั้น ก็มีความสุขนะ
ไม่เจ็บไม่ปวดร้าว อย่างเธอคิด
ใจหนอใจ เจ้านี้ ทำไมไม่จำ:g

[น้ำตาล]

ทำไมถึงมานั่ง น้ำตาริน สิ้นความหวัง
ทำไมเธอไม่คิดถึง สิ่งต่างๆ ที่ผ่านมา
เจ้าเจ็บใจ เจ็บกาย ทำไมหนอ
เมื่อเธอไม่คิด ก็หมดเศร้า กันเสียที
อันว่าน้อง ที่รักใคร่ ก็ต้องจาก
ต้องมาพราก ต้องมาจาก เรื่อง..ธรรมดา
ใจหนอใจ เจ้าจงสู้ เพราะมีพี่..เป็นกำลังใจ
อย่าเพิ่งเบื่อสิ ชีวีตนี้ต้องดิ้นรน ทุกคนนะ
อ้ายนัย กลอน เพราะดีนะ พี่ออมจ๋าสู้ๆๆจ้าพี่เจ็บแล้วจำค่ะ..น้ำตาลเป็นกำลังใจให้ค่ะอย่าพึ่งท้อค่ะการเดินทางอีกยาวไกล..