กำลังแสดงผล 1 ถึง 2 จากทั้งหมด 2

หัวข้อ: แค่คิดถึงกันบ้างก็ดีใจแล้ว

  1. #1
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ ฝนหลวง
    วันที่สมัคร
    Feb 2008
    กระทู้
    1,235

    แค่คิดถึงกันบ้างก็ดีใจแล้ว

    กับเพื่อนร่วมงาน
    ไม่ใช่คำว่า ทำงานร่วมกัน ... อยู่ร่วมกันไม่น้อยกว่าวันละ ๘ ชั่วโมง … ทุกวัน …
    ไม่เพียงแต่พูดคุยเรื่องงาน … หากแต่ต้องมีความรู้สึกที่ดีต่อกันด้วย …
    แม้จะมีความสัมพันธ์ที่ตึงเครียด… สู้ปล่อยตัวให้สบาย สบาย ไม่ได้ …
    พบกันถือว่ามีวาสนาต่อกัน… อยู่ร่วมกันก็ยิ่งควรจะ… เข้าใจกัน …
    ให้อภัย … และใส่ใจซึ่งกันและกัน …

    กับหัวหน้า


    บางครั้งก็เอาใจเขามาใส่ใจเราบ้าง เขามักจะมาต่อว่ามากกว่ายอมรับ
    สิ่งที่เขาให้ทำก็มักจะเหมือนกับว่า ไม่รู้จักจบสิ้น
    หากลองกลับกัน ให้เราไปอยู่ในตำแหน่งที่เขายืนอยู่
    เราคงจะเข้าใจเขาได้ง่ายหน่อย … และให้อภัยเขาได้
    กับหัวหน้า …ไม่จำเป็นต้องเป็นคู่ปรับกัน
    แต่จะต้องรู้จักที่จะแบ่งปัน … เรียนรู้ … และเติบโตไปด้วยกัน


    กับลูกน้อง


    เป็นเพราะรู้จักให้ ผลตอบแทนก็กลับมามาก
    กับลูกน้อง ไม่ใช่เป็นความสัมพันธ์เฉพาะเบื้องบนกับเบื้องล่างเท่านั้น
    ยังมีความสัมพันธ์ทางด้านหุ้นส่วนอยู่ด้วย
    รู้จักเข้าใจและให้อภัยซึ่งกันและกัน หากรู้จักยอมรับมากกว่าที่จะจับผิด
    ให้รอยยิ้มมากกว่าสายตาอันตำหนิติเตียน ผลตอบแทนที่ทั้งสองฝ่ายจะได้รับก็ยิ่งจะมากตามไปด้วย


    กับเพื่อน

    …

    แค่คิดถึงกันบ้างก็ดีใจแล้ว




    ( พระราชดำรัสในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชฯ )

  2. #2
    เด็กน้อยถือว่าตัวเองโชคดีหลาย...เพราะได้ทำงานในที่ที่มีเพื่อนร่วมงานที่รัก
    มีหัวหน้าใจดี...แต่ยังบ่มีลูกน้องกะดีแล่วล่ะเพราะเช่นนั่นเขาสิซังเด็กน้อย
    สิจ่มให้เขามักขนาด...มีหมู่กะหน้ารัก...โอย! แม่นว่าโชคดีหลาย...อิอิอิ

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •