~*~...ด้วยรักและอดทน...~*~~*~...ด้วยรักและอดทน...~*~~*~...ด้วยรักและอดทน...~*~

...สิ่งที่มนุษย์มีมากมายจนเหมือนไม่มีวันหมด นั่นคือ " ความรัก "
...แต่สิ่งที่มนุษย์มีจำกัด จนดูเหมือนว่าเห็นแก่ตัว นั่นคือ " ความอดทน "

...ยิ่งรักมาก ก็ยิ่งต้อง "อดทน" กับปัญหาต่างๆรอบข้างไว้ เพื่อให้รักนั้น...ยั่งยืน
แต่ในทิศทางตรงกันข้าม เมื่อไดที่ "สิ้นรัก"
เมื่อนั้น "ความอดทน" ก็หามีไม่


...สิ่งไดที่เคยทนได้ ก็กลับแปรเปลี่ยนไป สิ่งไดที่เคยเห็นดีเห็นชอบ
กลับกลายเป็น ขวางหูขวางตา...
ทั้งๆที่อีกฝ่ายหนึ่งกระทำกับตนอย่างเสมอต้นเสมอปลาย...
ท้ายที่สุด......."เรา" เป็นฝ่ายทอดทิ้ง "รัก" นั้นให้จบลง


แต่ยังมีความจริงอีกสิ่งหนึ่ง ที่คนเรามักมองข้ามกันไป
บางครั้ง...ความรักของเราอาจจบลง ทั้งๆที่ความรู้สึกรัก ยังมีอยู่เต็มหัวใจ
เพียงแต่การถูกกระทำซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนกระทั่ง "ความอดทน" บอกให้เราต้องไป
....ไปทั้งๆที่ยัง"รัก"


เพราะหากรักแล้วต้องเจ็บ...ต้องช้ำ...ทางเลือกที่ดีที่สุด
ก็น่าจะหมายถึง...การจากไปในวันนี้ เพื่อที่จะเข้มแข็งและลุกขึ้นได้ไหม่ในวันข้างหน้า...

...อย่างนั้นไม่ใช่หรือ....


มอบแด่เสี่ยวติ๊กต่อค...สาวอุบลฯคนอกหัก....
~*~...ด้วยรักและอดทน...~*~~*~...ด้วยรักและอดทน...~*~~*~...ด้วยรักและอดทน...~*~