ธรรมใดก็ไร้ค่าถ้าไม่ทำ

ธรรมใดก็ไร้ค่าถ้าไม่ทำ

ดินดี มีค่าได้ ด้วยคน
ขยัน ปลูก พืช ผล สืบสร้าง
ไม่ปล่อย ตากแดดฝน ทิ้งขว้าง ใดใด
ดังกาย คน ใจกว้าง มาก ล้น ความดี ฯ
ธรรมใดก็ไร้ค่า ถ้าไม่ทำ
มัวแต่ คิดเอ่ยคำ ชั่ว ช้า
พูดมาก วันยันค่ำ หาได้ ทำจริง
เหมือน ลิง คำราม กล้า อวดท้า นายพราน ฯ
คนดี รักษ์ศีลยิ่ง กว่า ชีวิต
ไม่เคยแม้แต่คิด ล่วง ล้ำ
คนพาล ชอบทำผิด บ่ สน เวรกรรม
มืดมิด จิตดำคล้ำ แปดเปื้อน มลทิน ฯ
กิน กาม เกียรติ มนุษย์โอ้ หลงใหล
เหมือนน้ำ ย่อมตกไป สู่พื้น
คนโง่ หลง ดีใจ เมื่อได้ ครอบครอง
หมนหมอง จิตต่ำตื้น ตกเตี้ย ตามตน ฯ
พอเพียง ขอเพียงแค่ พอดี
พอใจเท่าที่มี ที่ได้
อิ่มเอม สุข เปรมปรีดิ์ เชื่อพ่อ เถอะเรา
ละโลภ โกรธ เผาไหม้ ทุกข์ร้อน ในทรวง ฯ


แต่งโดย
ปิยะรุจน์ วิสุทธิธนากุล จิตพุทธ

:)