ทิดมี

ข้าขอวอนเวียนเว่า ก้าวกายกลอนผะหยา
ยามเมื่อ อรุณเบยเบิกบานสิหานยั่ง
ข้ากะยอกลอนตั้ง ติเติมแต้มตืม
พอกันลืมเล่าเศร้า เหงาง่วง ปวงกะใจ
มโนใสไขเว้า อดสาเอาเด้อน้องพี่
...