วันที่ 23 กรกฎาคม 2556 เป็นระยะเวลาครบ 7 ปี ที่เราอยู่บ้านหลังนี้ เป็นบ้านแหล่งพักพิงของคนไกลบ้าน วันไหนไม่ได้ไปทำงาน วันหยุดสัปดาห์ วันสำคัญๆ เราก็เฝ้าแต่บ้าน อยู่แต่บ้าน ไม่ได้ไปไหน ...
ขอโทษเด้อหล้า อ้ายมาบ่ทันงานน้อง บ่ได้มาร่วมฉลอง ในวันที่น้องสุขขี่ สัญญาฮักมั้น ของเฮามันกะหลายปี สัญญาจะร่วมชีวี อ้ายนี้กะเฮ็ดบ่ได้.... สุขเถอะนวลน้อง ให้มองแต่สิ่งดีๆ ...
อ้ายเอ้ย..ซางมาป๋าน้องทิ่ม ลืมสิ้นคำหวานกล่อม (ยามทันมักอ่อยเอาว่ะสั่น) คำว่าอ้ายฮักน้องยังก่องอยู่ดอกในหู ชู้เอ้ยชู้ต่างบ้านมาเป็นคือคำส่า ในอุราหมองเศร้าบ่มีเบามันหนักหน่วง ป่วงบ่หายสิตายทิ่ม...... เดียวไปคิดเบิงก่อนสิตายทิ่มดีบ่ มาเสียดายแท้บาดอินิ::,1-
...คน 3 คน... มีคนอยู่ 3 คนที่เรานั้นมักคิดคำนึงหาตลอดเวลา >> คนแรกนั้น คือ "นายอนาคต" ที่เราเฝ้าคิดถึง วาดหวัง ใฝ่ฝันว่าจะได้เจอ หวังว่า "นายอนาคต" นั้นจะต้องเป็นอย่างที่เราคิด ...
วิ ธี ก า ร ห า คู่ แ ท้ ...กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ...มีครูกับลูกศิษย์นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ซึ่งใกล้กับสนามหญ้าอันกว้างใหญ่ มีครูกับลูกศิษย์นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ซึ่งใกล้กับสนามหญ้าอันกว้างใหญ่ ...
Blog Categories
สารบรรณ
Recent Comments
