ขอบคุณหลายๆค่ะ ย่าไผ่หวาน แก้เเล้วค่ะอิอิ พิมผิด น่าเสียดายหลายเนาะจ้า 1 คะแนน เอง แต่บ่เป็นหยังจ้า ครั้งใหม่กะสู้เขาใหม่จ้า
พ่อต้องแพ้คะเเนนให้คู่เเข็ง 20 คะแนน (แก้ให้เป็นคู่แข่งแน่เด้อ) พี่สาวย่าลง อบต. แ้พ้คู่แข่ง 1 คะแนน ถ้าย่าบ่ทันย้ายทะเบียนบ้าน คือสิชนะเพิ่นยุดอก น่าเจ็บใจเนาะ
ขอบคุณจ้า พี่แจ่มใส่ที่เข้ามาบล๊อกน้อง น้องจะไปสมัครเป็นผู้ใหญ่บ้านอิอิ เรียนจบไปพัฒานบ้านตัวเองเนาะจ้า เด็กสมัยใหม่เอาความคิดใหม่ไปให้คนเก่าคนแก่ได้เข้าใจแล้วรับรู้ หากิจกรรมทำร่วมกันให้เกิดความสามามัคคีคืนมาเนาะจ้า ไม่ยากที่จะทำหากเพียงตั้งใจแล้วกระทำจริง เรียนรู้สิ่งใหม่ไปปรับใช้ในบ้านตัวเอง แต่ความรู้ใหม่ไม่ไปเป็นผลกระทบต่อความเป็นอยู่แบบอีสาน ยังต้องคงไว้การเป็นลูกอีสานน้องก็หวังว่าจะเป็นเช่นนั้นจ้า แต่อนาคตก็ไม่แน่นอนค่ะน้องกลัวจะไปกันใหญ่ ถ้าไม่ได้อยู่ในจิตสำนึกที่จะกระทำเนาะ ยังไงก็ต้องกับมาสักวันความสามัคคี พี่ไทเมืองมุก มันก็พูดง่ายจ้า แต่ทำยาก ถ้าทุกคนไม่หันหน้าเข้าหากัน..แต่สักวันก็คงกลับมาเหมือนวันเก่าที่มิตรต่อกันเนาะจ้า ขอบคุณจ้าที่เข้ามาบล๊อกน้องจ้า อาวอ้วน อ่อยอาวกะเป็นวัยรุ่นอยู่เด้จ้า คืออ่านบ่ได้ดอก หืยยอาว อิอิ ปัญหานี้ถึงจะเป็นแค่ชั้นเล็กในท้องถิ่น แต่ถ้าไม่หายก็จะใหญ่ไปหน้าเนาะจ้าอาวอ้วน ขอบคุณที่มายามบล๊อกน้องจ้า
ขอบคุณจ้า พี่pui.lab แต่ผู้เฒ่าเพิ่นว่าตาบ่ค่อยดีชั้นเด สีสันมันแสบตา55+ อ่านยากพะนะ พี่ปุ้ยวัยรุ่นเนาะชอบแบบนี้จ้า55+
บ่ยาวดอกจ้า พออ่านยุ แต่สีสันผุเฒ่าว่าบ่ค่อยใหว ละกะโตน้อยจ้า ตาบ่ค่อยดี โตใหญ่กั่วนีี่แน่ เรื่องนี่เป็นปัญหาทั่งระดับชาติและระดีบหมู่บ้านเลยเนาะจ้า
ความดีง่ายๆ คือ เลิกทะเลาะกัน คนไทยก็รักกัน บ้านเมืองก็จะเป็นสุข
พี่แจ่มใสว่า การรอคอยของน้อง ไม่นานหรอก โล๊ะนักการเมืองหมู่บ้านความคิดเก่าๆ ออก คนรุ่นน้องสมัครแทน แบบว่าเอาประชาธปไตยจริง หาเสียงด้วยความรู้ความสามารถจริง เป็นการเริ่มจากระดับหมู่บ้าน ตำบล และอาจเลยไปเป็นะรดับประเทศ พี่แจ่มใส ยังคงอยู่เห็นคนรุ่นใหม่เป็นนักการเมือง เป็นนักการเมืองนะค่ะ ไม่ใช่เล่นการเมือง
ป๊าดดดดดด ตกแต่งบล๊อกสีสรรสวยงามจ้าน้อง อิ อิ
ขอบคุณ พี่ขามป้อม จ้า ที่เข้ามาอ่านเรื่องสั้นของน้อง เรื่องแบบนี้น่าจะคล้ายๆคือกันทุกหม่องอยู่เนาะจ้า ว่าแต่มีแต่บ้านน้องอิอิ น้องกะเขียนบ่เก่งจ้า แค่เเบบว่า มันเป็นเรื่องจริงใกล้ตัวน้องจ้าเลยเรื่องของเจ้าของเลยจ้า555+ เขียนมาว่าสิมีคนอ่านบ่อิอิ ขอบคุณจ้าที่เข้ามาบล๊อกน้องลาวน้อยพี่ข้ามป้อม พี่บอย บ่อ่านกะมาเบิ่งชื่อๆกะขอบคุณจ้า 55+ พี่กึ๋ม ดีใจเด้ที่คือกัน ว่าแม่นเป็นแต่บ้านเจ้าของชั้นดอกจ้า 555+ขอบคุณจ้าที่เข้ามาเบิ่ง..
แม่นจ้า พี่เเจงเพลงนี้ม่วนหลายจ้า น้องพึ่งเคยได้ฟังแล้วติดใจเลยจ้า พี่บอย คนล่ะเพลง อ่อยเนาะแต่แม่นมาหาถามอีกเพลงหนึ่ง สิเปิดให้ฟังดอกอยู่บ้านเฮา55+ พี่กึ๋ม เพลงนี้เก่าคักเด้ ม่วนพร้อม ความหมายดี พากันฟังแน้อ้ายๆคนบ่เฒ่า 55+ แม่นบ้อจ้า งึดสาดอก เฒ่าแต่คนหาล่ะเพลงนั้น
อ่อย อ้ายข่อย เช็นสัญญาอิหยัง55+ เด่วสิจับมือเช็นให้ดอกเด้อ ว่าแต่ สัญญาขี่ถ่านไฟชั่นติจ้า มือดำพอดี ดีบ่ดีหน้าคนเช็นสะดำนำพร้อมเด้55+
คึดฮอดเมืองหนองคายเด้ คึดฮอดเมืองบึงกาฬนำ ...แต่หว่าผู้ลังคน บ่ไห้กลับสีเกดเด้อเซ็นสัญญาอยู่หนองคายยาวเลย 555
แถวบ้านบ่าวหนองคายกะเป็นจั่งซี้คือกันครับ
บ่เคยฟังจร้าาา เกิดบ่ทันจร้าาา จักเพลงหยังดอก ..อิอิ
บ่ได้อ่านดอกมื้อหน้ามาเล่าสู่ฟังใหม่แนเด้อน้องสาว
ขอเพลงอย่ามาลูบหลังแนจ้ามันโดนกะชีวิตพี่คักเด
เขียนได้ดีจ้าน้องหล่า เอื้อยกะนั่งอ่านไปยิ้มไป คือกันเบิดล่ะจ้า บ่ว่าหมู่บ้านได๋ พ่อเอื้อยเลากะค้านหัวชนฝาคือกันล่ะตะกี้ ว่าบ่อยากยุ่งเรื่องการเมือง(ในหมู่บ้าน) แต่ว่าพอมาฮอดสมัยที่เสี่ยวฮักเพิ่นได้เป็นผู้ใหญ่บ้าน โดยการที่เลาเป็นโตตั้งโตตีซ่อยเขาหาเสียง (ถึกขอร้องแกมบังคับจากเสี่ยว) เวลาผ่านไปได้ปีกว่า ผู้ซ่อยผู้ใหญ่บ้านเพิ่นป่วยตาย พ่อเอื้อยกะเลยได้เป็นผู้ซ่อยพ่อใหญ่บ้านแบบบ่ได้ตั้งโต (โดยการขอร้องแกมบังคับของเสี่ยวอีกแล้ว) อยู่ไปอยู่มา อยู่มาอยู่ไป พอได้ไปเฮ็ดงานฮ่วมกัน แนวคิดของเสี่ยวฮักสองคนกะบ่ตรงกันเด้บาดนี่ แล้วกะเกิดการผิดใจกันขึ้นมา เฒ่าพ่อกะได้อดอยู่จนเบิดสมัยพุ่นล่ะเลากะดาย ความรับผิดชอบต่อหน้าที่ต้องมาก่อนพุ้นเด้เพิ่นว่า กะอยู่แบบอึดอัดนั่นล่ะ จนซู่มื้อนี้กะจักว่าเพิ่นถามข่าวกันยัง เอื้อยกะบ่ได้ถามข่าวหา มันกะผ่านมาดนแล้ว 7-8 ปีได้ เรื่องแบบนี้กะเฮ็ดให้เฮาได้ฮู้ว่า การเกิดขัดแย้งทางความคิด หรือการเห็นต่าง มีอยู่ทุกๆ สังคมแล้วกะทุกหม่องจ้าอิหล่า เพียงแต่ ปัญหาของคนอื่น เฮาเหลียวบ่เห็นซื่อๆ นั่นล่ะ เข้ามาเป็นกำลังใจในการเขียนบล็อกให้น้องสาวหล่าก่อน เขียนมาสู่เอื้อยอ่านอีกแหน่เด้อจ้า อิอิ
เพลงนี้ฮิตมาก สมัยเอื้อยยังเป็นสาวๆ เธอจะเลือกใคร..
มาอยู่เมืองไกลบ่อุ่นใจ..คืออยู่บ้านเฮา หอมเอยหอมกลิ่นข้าวใหม่..น้ำตาสิไหลยามคึดฮอดบ้าน แต่รอคงอีกบ่นาน..คงได้กลับไปอยู่บ้านพร้อมหน้าพร้อมตา เอย...
ฟ้าเดียวกัน แต่ฟ้าที่บ้านเราสดใส ไร้เมฆหม่นลอยบนฟ้า ดวงตะวันเดียวกัน ตะวันบ้านเราส่องแสงเย็น แต่ทำไม ในสังคมเมืองจึงส่องแสงแสบร้อน ก็ไม้รู้เนาะ