นู๋น้อย

แสงตะเวนคล้อย ลอยต่ำลงน้ำทะเล
คือจั่งใจหันเห เพพังใจม้าง
บุญเคยสร้าง สองเฮาบ่ได้ฮ่วม
พวมได้พบพ้อเจ้า กะหันหลังเข้าดอกใส่กัน

ปานว่าใจเจ้านั้น ...

" เห็นน้ำไสไหลเย็นจ้อย คิดฮอดคนคอยบ่น้อพี่
เห็นดอกบัวเป็นสีๆ คึดพ้อบ่น้อพี่ หม่องเคยฝัน
อั่นว่าคันแทนั้น หม่องสองเฮาเคยหย่างเล่นกันไปนาท่ง
ใจประสงค์เอาปลาข่อน มาหมกป้อน ...

ยามเหนื่อยใจ ทำให้ใจได้คิด
ถึงอดีตแต่ก่อนเก่า เราเคยฝัน
คึดถึงรวงข้าว กองฟาง ล้อเล่นกัน
เด็กๆนั้น สนุกสนานรำราญใจ

ตามรอยไถ คันนา หามัดข้าว
เสียงปี่เป่า จากทุ่งนา ...

To be able to spend your life in your own way.That is happiness..........

เขากล่าวไว้ว่า คนเราถ้าสามารถใช้ชีวิตในแบบที่ตนเองต้องการได้นั้น...นั้นแหละคือความสุข

การปล่อยให้ชีวิตได้สัมผัสกับความสุขมากเท่าที่จะทำได้ ...

ยามเมื่อสายลมต้อง หม่องเคยอยู่ อู้เคยเซา
ใจมันเป็นเหงา เหงา เศร้า ในทรวง
จากมื้อนั้น ถึงมื้อนี้ บ่มีห่วง
ขอปลดบ่วง ปล่อยทุกอย่างให้ห่างใจ

กาลเวลาเลื่อนไปหลายปีแล้ว ...