บ่าวจ้ำ
บทกวีใต้ดิน
by
, 25-09-2010 at 08:27 (3563 เปิดอ่าน)
คำเตือน :
งานเขียนล้วนเกิดจากจินตนาการ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
เด็กอายุต่ำกว่า ๒๐ ปี ควรได้รับอนุญาติจากผู้ปกครอง
ณ เวิ้งฟ้ากามามรรค
หอมฟุ้งจรุงกลิ่นสาว
ณ ที่ซึ่งดาวนั้นพราวแสง
บริสุทธิ์สะอาดดั่งวาดแต่ง
จันทร์หรือจะแรงแข่งประชัน
ณ เวิ้งฟ้านภากามามรรค
คนมีรักมักฝันถึงซึ่งเขตขัณฑ์
อยู่ภิรมณ์ชมชื่นสักหมื่นวัน
เสพสุขเกษมสันต์ไม่พรั่นแม้ความตาย
ดรุณีแรกแย้มยิ้มยั่วสวาท
งามผุดผาดทรวดทรงนมผมไสว
ขาวเนียนปลอดตลอดทั้งกายไป
ยามเยื้องย่างกรีดกรายได้ดั่งหงส์
เชี่ยวชาญชั้นเชิงกามา
กริยาหวานอ่อนอ้อนรณรงค์
ชายใดได้ยลชิดไซ้ต้องไหลหลง
เฝ้าพะวงละเมอพร่ำคร่ำครวญหา
เสพสวาทวาดฝันได้ไม่จบสิ้น
กระสันต์สินทลายที่ปลายฟ้า
วกอีกหนทนแกร่งด้วยแรงพยัคฆา
ทั่วเวหาสะท้านเทือนถึงเดือนดาว
ดวงหน้าพริ้มปริ่มสุขแดงระเรื่อ
เนื้อแนบเนื้อตวัดรัดกำหนัดสาว
สร้องเสพสุขสมเสร็จดั่งเด็ดดาว
สุขสมราวก้าวข้ามลำธารสวรรค์
สาวเบียดกายชายไซร้มิได้พัก
รสความรักกระพือโหมเข้าโรมรัน
เสพสวาทมิอาจดิ้นสิ้นจากกัน
เสพกามฉันท์นั้นจนกว่าตัววางวาย
ใครอยากไปยกมือขึ้น
จ้ำบ้า ๔ ก.ค. ๕๒