บ้านเป็นสุข

เนื่องด้วยวันที่ 30 ตุลาคม เป็นวันคล้ายวันเกิดของ แจ่มใส อ้ายหนุ่มมาตั้งกระทู้อวยพรวันเกิดให้ มี พี่ เพื่อน น้อง เข้ามาอวยพร

ฉัน แจ่มใส ยิ้มสวย ขอขอบคุณในคำอวยพร ทุกคำ และขอพรนั้นกลับย้อน ไปหา พี่ เพื่อน น้อง ทุกคนในบ้านมหาแห่ง




ทุกเดือนตุลาสิ่งที่ฉันทำทุกปี กินมังสวิรัติ งดเนื้อสัตว์ เพื่ออุทิศบุญกุศลนี้ให้กับแม่ ผู้อุ้มท้องปวดท้องก่อนคลอด รวมทั้งเลี้ยงดูอุ้มชู ส่งเสียให้เรียน จนเติบใหญ่มาเป็นแม่คนอีกรุ่นหนึ่ง ขอแม่มีสุขภาพร่างกายแข็งแรง ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ เมื่อสิ้นอายุไข ขอให้สิ้นอายุขัย โดยปราศจากการเจ็บป่วย

แม่ฉัน ตอนนี้ อายุ 92 ปีแล้ว สุขภาพตามอัตภาพคนอายุเท่านี้ วันก่อนเข้าสวน ดายหญ้านานไปหน่อย หลังกินข้าวเย็น เป็นลม หยุดหายใจไปพักหนึ่ง ญาติสิพี่น้องมาเต็มบ้าน คิดว่าถึงเวลาแล้ว แต่แม่ฟื้นขึ้นมา พูดคุยได้ตามปกติ

เมื่อวันคล้ายวันเกิดฉัน ฉันโทรหาแม่ บอกขอบคุณ แม่ไม่รู้อะไร จำวันเกิดฉันไม่ได้หรอก แม่ถาม

"ขอบคุณแมะเรื่องไอ๋นางน้อย " (แม่ฉันพูดภาษาโคราช)

ฉันหัวเราะตอบว่า "ก็อยากขอบคุณ แค่นั่นแหละ ไม่มีไอ๋ ดอกแมะ"

จากนั้นฉันคุยกับลูกสาวสอนเขาให้ทำหน้าที่ดูแลยายแทนแม่ ให้ดี




อีกอย่างเดือนก่อนฉันไปวัดไทยที่เมืองเบิคเล่ห์ ฉันไปเห็นสวนว่างๆ และเขียนว่ารับบริจาคเงินซื้อเม็ดพันธ์ วันนั้นฉันทำบุญไปแล้ว แต่พอกลับมาบ้าน ฉันเห็นว่าฉันมี ต้นกระเพรา มะเขือ พริก เพาะเอาใว้กำลังงอกงาม ฉันแยกใส่ กระป๋องเล็กๆ เตรียม ต้นกล้าเหล่านั้นไปถวายวัด เพราะที่วัดเป็นศูนย์รวมของคนเอเชีย ทั้งพี่น้องชาวไทย เขมร ลาว และเวียตนาม หากวัดมีต้นกล้าเหล่านั้น ก็สามารถแจกไปยังคนอื่นๆ ได้ ฉันเตรียมต้นกล้า เหล่านี้ใว้ จะไปทำบุญในวันคล้ายวันเกิด แต่ยังไม่ได้ไป เพราะสามียังไม่ว่างพาไป



วันนี้นอกจากเป็นวันคล้ายวันเกิดแล้ว ยังเป็นวันฉลองครบครอบ สามีภรรยา พบกันมา 6 ปี แต่ฉันเเย้งเขาว่าแค่ 5 ปี เท่านั้น (จะแย้งทำไม หกปี หรือ ห้า ก็แต่งแล้ว)






ของขวัญวันเกิด เป็นจักรเย็บผ้า การ์ดอวยพร และกุหลาบสีเหลืองอ่อน



ตอนเย็นก็พาไปทานอาหารเย็นข้างนอก



โทรไปจอง โต๊ะที่ร้านนี้ ขอที่ใกล้ๆ เตาผิง



ไปถึงได้การ์ดอีกใบเป็นการ์ดครบรอบ 6 ปี พร้อมกับกิฟการ์ดซื้อของอีกเล็กน้อย





แอพพิไทร์ ค่ะ กับคอกเทล หวานๆ



จานหลักเป็น แซนมอล กับ สปาเก็ตตี้ (ฉันกิ๋นแต่ หอมแมงภู่ กุ้ง แคลม เหลือห่อกลับบ้าน)

สังเกตุที่นิ้วทั้งสองคนนี้ ไม่มีแหวนแต่งงาน แต่ให้ดูที่ข้อมือค่ะ ด้วยผูกข้อมือนั้น ได้มาจากองค์ ดาไลลามะ ค่ะ ให้ผูกพันธ์กันใว้ทั้งสองคนค่ะ



ก่อนกินอาหารเย็นทุกครั้ง เราจะ Thank you Buddha Thank God และ Thank ผู้คนที่มีส่วนช่วยให้ครอบครัวเรามีความสุข

และ ถือโอกาสใช้ภาพนี้ ขอบคุณ พี่ เพื่อน น้อง ในบ้านมหาด้วยค่ะ



สุดท้าย ไม่มีเค๊ก แต่มี ไอติม แบลคเบอรี่อร่อยมากๆๆๆๆๆ



กลับถึงบ้าน ตัวนี้ก็มาตีซี้อวยพรด้วย

ปีนี้ 42 แล้วค่ะผ่านมาครึ่งทางชีวิตแล้ว ก่อนหน้าเรียกได้ว่าชีวิตลุ่มๆ ดอน ๆ ถึงวันนี้แล้วก็จะทำทุกวันให้มีความสุข ทำหน้าที่ลูก ทำหน้าที่แม่ ทำหน้าที่น้อง และทำหน้าที่เป็นภรรยา ที่ดีตลอดไป



ผีเสื้อชีวิตที่อิสระทางความคิด ไม่ยึดติด มีความสุขกับปัจจุบัน

ขอบคุณจากใจ แจ่มใสยิ้มสวย