นู๋น้อย

เถียงนาน้อย..คอยทาง

Rate this Entry


... พอตะแสงตาเวนย้าย บ่ายมาใกล้สิค่ำ
นางสิหยับ หย่างย้ายมานั่งลี้แม่นอยู่เถียง
นั่งฟังเสียงสนูว่าวหนาวลม ยามข้าวแก่
เสียงปลาตอดอยู่กลางน้ำ ใจช้ำๆแฮ่งกังวล

คิดสับสนในใจท้อ จิขอเมืออยู่บ้านท่ง
คิดประสงค์โง้วคืนบ้าน ฝันเรียนรู้แม่นอยู่เฮือน
วันปีเดือน พลอยเลือนย้านหายลับไปกับกาล
ลืมหนหลัง แต่ฝังใจให้ดับไปกับกาลสิ้น

ใจโบยบินมาดนแล้ว ได้ตะบินแซ่วไปตามลม
คือจั่งตมปักไม้เลน จั่งโอนเอนตามลมต้อง
ใจบ่มีฮอดหม่อง พักพิงอินใจอุ่น
ถึงมีบุญได้พบพ้อ คนหมู่มากกะจากไป

Submit "เถียงนาน้อย..คอยทาง" to แชร์ไปที่ Facebook Submit "เถียงนาน้อย..คอยทาง" to แชร์ไปที่ Twitter Submit "เถียงนาน้อย..คอยทาง" to แชร์ไปที่ Printerest

Updated 18-01-2011 at 15:58 by นู๋น้อย

แท็ก: ไม่มี แก้ไข Tags คำค้นหา
Categories
Uncategorized

Comments

  1. สัญลักษณ์ของ คนพเนจร
    พี่นี้คึดฮอดน้อง นอนบ่อิ่ม เต็มตา
    เป็นผวา ในหัวใจ จ่อยเหลือง สิเป็นบ้า
    พี่นี่ยังคอยถ่า น้องกลับมา อยู่หม่องเก่า
    คอยถ่านาง ทุกแลงเช้า มื้อได๋เจ้า
    สิต่าวคืน...เด้นาง....
  2. สัญลักษณ์ของ นู๋น้อย


    โอ้ย อ้ายเอ้ย...
    จิหวนคืนเมือหาบ้าน หม่องเฮือนซานถิ่นกำเินิด
    เกิดอยู่เขตดินบ้าน ฐานเดิมคือท้องนา
    ได้บินผลัดหลงหมู่กา เซามาปนหงส์ล้ำ
    แต่ยังจำจื่อได้ ฮ่มปลานปลายนาท่ง
    จะหนีหมู่หงส์บินสู่น้ำ หนองห้วยอ่วยต่าวคืน...

    ว่าซานเถ๊าะ .... ออยผีศิลปินเข้าสิง เว้าหยังกะเป็นกลอนละบาดนี้
    Updated 18-01-2011 at 17:12 by นู๋น้อย

Trackbacks

Total Trackbacks 0
Trackback URL: