ญา ทิวาราช
การเดินทางกับระยะทาง
by
, 27-09-2010 at 17:01 (1942 เปิดอ่าน)
ระยะของการเดินทางสู่ปลายทาง
เกิดมา ตั้งอยู่ ดับไป
ชีวิตคนเรามันไหลอยู่ตลอดเวลา เป็นก้อนเนื้อที่มันไหลมาและจะไหลไปต่อไปไม่สิ้นสุด
อวัยวะร่างกายของเรา มันจะแก่มันจะไหลไปสู่ความแก่ เราห้ามไม่ได้ การเกิดขึ้นและความเสื่อมดับของสรรพสิ่งเป็นกฎเกณฑ์ของโลกของธรรมชาติ
ใดใดในโลกไม่ควรยึดติดถือมั่นที่ใดมีความถือมั่น ที่นั่นก็มีความทุกข์
เกิดมา ตั้งอยู่ ดับไป การเข้าถึงและธรรมชาติรอบตัวเราและธรรมชาติแห่งจิตเรา
การเข้าใจแจ่มแจ้งแทงตลอดว่าทุกสิ่งแสดงว่าเข้าถึงไตรลักษณ์
ไตรลักษณ์ ได้แก่ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
อนิจจัง คือ ไม่เที่ยง ไม่แน่นอน บังคับไม่ได้ สั่งไม่ได้
ทุกขัง คือ ทุกข์ ทนอยู่สภาพเดิมได้ไม่นาน ต้องแตก ต้องดับ ต้องเปลี่ยนไป
อนัตตา คือ ไม่ใช่ตัว ไม่ใช่ตน ไม่ใช่เรา ไม่ใช่เขา ไม่ใช่ของเรา ไม่ใช่ของเขา
เนื่องจากทุกสิ่งเกิดแต่เหตุ เมื่อเหตุเกิดผลก็เกิด เมื่อเหตุดับผลก็ดับ
ทุกสิ่งล้วนเกิดจากการปรุงแต่งจากองค์ประกอบย่อยๆ มารวมกัน ทั้งรูปธรรม ทั้งนามธรรม
เมื่อเราหมั่นทำวิปัสนา หมั่นพิจารณาไตรลักษณ์ของทุกสิ่ง เราก็จะเข้าใจ เราก็จะมีปัญญา
และเมื่อเราหมั่นทำวิปัสนาจนปัญญาเต็ม เราก็จะมีอาวุธชั้นเลิศที่จะสามารถประหารกิเลสได้ผู้ที่ประหารกิเลสได้หมดเกลี้ยงจะไม่กลับมาทุกข์อีก
ไม่กลับมาทุกข์อีกแปลว่าได้ตัดวงจรอุบาทว์ได้แล้ว
วงจรอุบาทว์ที่ว่าคือวงล้อปฏิจจสมุปบาท
วงจรแห่งปฏิจจสมุปบาทนี้ นิยมเรียกว่า “ภวจักร” แปลว่า วงล้อแห่งภพ หรือ สังสารจักร แปลว่า วงล้อแห่งสังสารวัฏ เมื่อตัดวงจรได้ก็ไม่ต้องว่ายวนอีก
นั่นคือเป็นพระอรหันต์ ทุกข์ดับสนิท สู่นิพพาน