หมูน้อย

วันนี้บ้าๆๆ บ่อๆๆ เศร้าๆๆ เหงาๆๆ
อากาศเป็นใจน่านอนอยู่บ้าน
แต่ไฉน อะไรทำให้ฉันต้องมาเข้าเวร
นั่งอ่านงาน ฟังเพลง แต่ใจคิดถึงเธอ

ฟังเพลงๆๆเพลงแล้วเพลงเล่า
ก็มาถึงเพลง ขอเป็นผู้ช่วยเจ็บ
หลายคนคงเคยเหงา เศร้า เจ็บ
จากความรัก หรือเรื่องอะไรก็ตามที่เกิดขึ้นกับชีวิต


ในยามแบบนี้มีคนคอยเคียงข้าง
ไม่ปล่อยให้เราอ้างว้างบ้างไหม
ส่วนตัวหมูน้อยมีเขาอยู่ใกล้ๆๆ
คนนั้นคือพี่สาวผู้ดูแล ตามด้วยคนของใจที่เฝ้าดูแลใจไม่ห่าง


มีบ้างเขาอาจปล่อยให้เราอ้างว้างอยู่กับความคิด
ที่อยู่ใต้จิตสำนึกที่น่ากลัว..กับความวังเวงในอากาศ

แต่การได้พูดคุยระบายความคิดไม่นานก็ทำให้เรารักกันหวานจนมดอาย
ไม่นานก็ทะเลาะกันด้วยเรื่องเดิมๆๆจนกลายเป็นเรื่องธรรมดาที่ไม่ธรรมดา


ทำให้เรารักกันมากขึ้น เข้าใจกันมากขึ้น ห่วง หวงกันมากขึ้น
ทำให้รู้ว่าอยากไรใจเราก็ขาดเขาไม่ได้..แม้ชีวิตนี้เราขาดเขาได้..
แต่ใจเราขาดเขาไม่ได้จริงๆๆ..คนที่รักและห่วงใย

ยามเธอเหนื่อย อ่อนหล้า ขอเป็นผู้ช่วยเจ็บ ขอเจ็บและเหนื่อยแทนเธอได้ไหมคนดี
สัญญาจะอยู่เคียงข้างเธอ..สัญญาจะมีเธอเพียงคนเดียวและตลอดไป..คนของใจที่คิดถึง







ไม่ต้องการอะไรจากใครแล้ว
รู้แน่แน่วเจ็บพอแล้วพี่ยาเอ๋ย
แม้ลุกนั่งทั้งใจยังไม่ลืมเลย
ฝากบอกเอ่ยว่าไม่เคยจะลืมกัน

ใจห่วงหาทุกคราเวลาคิดถึง
ทุกคำชึ้งพาคนึงถึงเพ้อฝัน
ร้อยคำหวานผ่านมาให้ในทุกวัน
ยากเหมือนกันไม่มีวันฉันจะลืมเธอ

แม้รอเก้อจะรอเธอให้ลืมฉัน
คงมีวันที่เธอนั้นอาจพลั้งเผลอ
หากรักใครเธอคงไม่อยากเจอะเจอ
รักแรกเจอให้เธอลืมไปอย่าได้จดจำ


[FM]http://www.google.co.th/embed/177967688/fbeb619d[/FM]